Quercus ilexHolm oak که به فارسی بلوط همیشه سبز نامیده میشود، گیاهی از خانواده راشیان بومی مناطق مدیترانه ای می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: متوسط رطوبت: مرطوب درجه حرارت: 11 درجه سانتیگراد خاک: خاک لومی ،ماسه ای،گچی مرطوب و خوب زهکشی شده
خصوصیات - معرفی
بلوط همیشهسبز (نام علمی: Quercus ilex) درختی است از تیره راشیان که میوهٔ آن بلوط است.
این درخت دارای برگهای درخشان و دندانهای است وبومی سواحل مدیترانهٔ شرقی میباشد.
در ایران بلوط همیشه سبز بیشتر در در دامنــهی رشته کوه زاگــرس میرويـد.
استـــانهای فــارس ، لرستــان ، کهگیـــلــویــه و بویراحمد ، چهار محال و بختیاری و ایلام دارای جنگلهایی از بلوط هستند ، که در نوع خود از بینظیرترین جنگلهای جهان به حساب میآيند.
دشت برم ، بزرگترین دشت بلوط ایران ، در کازرون و در غرب استان فارس قرار گرفته است.
چوب این درخت از مرغوبترین چوبهاست و زغال آن نیز مرغوب است. این موضوع یکی از دلایل بریدن بی رویهٔ این درختان میباشد که این جنگلها را تهدید میکند.
این درخت در قدیم سِندیان، درخت هندیان، بُلاخ، و بَلْخ نیز نامیده میشد.
بیشتر زیبایی این درخت مربوط به حالت رشد آن است و میتوان رابه عنوان سایبان، تک درخت، سطح چمن و جهت کنترل فرسایش خاک درفضای سبزکاشت نمود.
بلوط، درختی بزرگ و گسترده است و بهتر است در مناطق وسیع کاشته شود.
بلوطها درختانی هستند دارای شکل توپر ، حجیم و گسترده با تاجی گنبدی شکل و برگهای موجدار در لبه ، و همچنین میوهای که درون یک محفظه فنجان مانند قرار دارد.
بلوط یک بخش اساسی از نواحی روستایی ما در غرب کشور است که به صورت درخت و درختچه وجود دارد.
برگهای کنگرهدار بلوط ممکن است بیضی شکل یا کشیده و باریک باشند.
این درختان دارای تنهای بزرگ هستند و با برگهای فراوانی که دارند ، در تصفیه هوا و سایه افکنی نقش بسزايی دارند.
این درخت ارتفاعی بین 20 تا 27 متر دارد و حدود 8 متر گستردگی این درخت میباشد و قطر تاج آن تا ۳۰ متر میباشد.
20 تا 50 سال زمان نیاز است تا درخت کاملا رشد کند.
این گیاه در تمام طول سال برگهای خود را حفظ می کند.
گلدهی در ماههای اردیبهشت و خرداد وبذرها بین ماه شهریور تا مهر رسیده میشوند
گلها یک پایه میباشند یعنی یا نر هستند یا ماده و گرده افشانی بوسیله باد صورت می گیرد.
این گیاه عمری طولانی تا ۱۰۰۰ سال دارد.
سنجابها و نوعی زاغ نیز تکثیرکننده طبیعی این درخت هستند.
شرایط نگهداری بلوط همیشه سبز
نور مورد نياز
متوسط
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
11 درجه سانتیگراد
خاک مورد نياز
خاک لومی ،ماسه ای،گچی مرطوب و خوب زهکشی شده
|
نگهداری بلوط همیشه سبز به شرح زیر میباشد:
خاک: خاک لومی، ماسه ای ، گچی، مرطوب و خوب زهکشی شده.
آبیاری: این گیاه به آبیاری زیادی نیاز ندارد و در مقابل خشکسالی مقاوم است.
رطوبت: این گیاه رطوبت دوست بوده و به طور کلی در جای مرطوب رشد بهتری خواهد داشت.
نور: بهتر است در محل نیمسایه و یا آفتابی قرار گیرد.
اگر خواستید این درخت را هرس کنید در فروردین اقدام کنید.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
خواص و كاربرد چوب بلوط
چوب بلوط فشره و محکم بوده و نماد قدرت و استقامت میباشد و از گذشتهی خیلی دور یکی از مهمترین مصالح ساختمانی در اروپای شرقی بوده است.
در گذشته علاوه بر مصرف انبوه الوار بلوط در ساختمانسازی ، از چوب آن برای ساختن کشتیهای بازرگانی و جنگی نيز استفاده گسترده میشده است. همچنين روزگاری از تمام قسمتهای درخت بلوط ، استفادههای پزشکی به عمل میآمده است.
خاصیت قابضکنندگی پوست بلوط ، عامل قطعی درمان اسهالهای شدید میباشد و خاصیت گندزدایی و ضد میکروبی آن برای مداوای عفونتهای گلو تجویز میشود.
چای پوست بلوط یک تقویتکننده است و مخلوط پوست و میوهی درخت بلوط یک پادزهر را به وجود میآورد.
میوه درخت بلوط معمولا برشته و آسیاب شده و از آن قهوه تهیه میكنند.
میوه بلوط دارای نشاسته ، پروتئین ، قندهای مختلف و ماده روغنی میباشد و مانند برگ و پوست این درخت دارای خاصیت درمانی میباشد:
کاربرد درمانی
۱- از میوهٔ خوراکی بلوط برای تقویت بدن ، درمان ضعف عمومی و کم خونی استفاده میشود.
۲- دم کردهٔ برگ بلوط ، به مقدار ۲ تا ۵ گرم در روز (به نسبت ۱۰ گرم در لیتر) در درمان خونریزیهای معده و روده و رحم ، درمان ترشحات زنانگی ، و مخصوصا درمان سرطان بسيار مؤثّر است.
۳- به دلیل وجود تانن زیاد ، قابض بوده (يعنی مایعات اطراف را به خود جذب میکند) و در اسهالهای آبکی حاد ، دفعات اسهال را کم میکند.
۴- به خاطر ترکیبات فلاونوئیدی خاصيّت ضدّ التهابی دارد ، و این اثر را در مخاط روده ، پوست و بواسیر نشان میدهد.
۵- در درمان آماس زخم دار رودهٔ بزرگ مؤثّر است.
نحوه تکثیر بلوط همیشه سبز
تکثیر بلوط همیشه سبز:
بذر اين گروه از بلوطها ، یا بدون دورهی استراحت بوده و یا دورهی استراحت کوتاهی دارند (به جز چند اسثتناء ، كه به محض رسیدن در پاییز قابل کشت هستند).
در گروه بلوطهای سفيد ، میوهها در همان سال اوّل میرسند.
در موقع کاشت ، ابتدا بذرها را درون ظرف آب فرو میبرند و آنهایی را که شناور میمانند ، دور میاندازند ، چون غیر قابل کاشت هستند.
جهت جلوگیری از رشد طولی ریشه ، بهتر است در زیر محل بذرکاری از صفحات سیمی مشبک مسی استفاده نمود (تا بتوان نهال بذری را به راحتی جابجا کرد).
نوک ریشه اصلی به این صفحه برخورد کرده و از رشد باز میماند.
روشهای مختلف پیوند با موفقیت بر روی بلوطها انجام میپذیرد (البته پیوند بلوطهای گروه سفید روی پایههای بلوط سفيد و پیوند بلوطهای گروه سیاه بر روی پایههای بلوط سياه امکانپذیر است).
تکثیر بلوط از راه قلمه زدن یا خوابانیدن معمولا با عدم موفقیت همراه بوده است.
هشدار - عوارض جانبی
این درخت، درختی مقاوم بوده و بیماری خاصی آن را تهدید نمیکند.
منابع :
http://apps.kew.org/trees/?page_id=91http://apps.rhs.org.uk/plantselector/plant?plantidhttp://en.wikipedia.org/wiki/Quercus_ilexhttp://hiwa66.blogfa.com/post-207.aspxhttp://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Quer گياهان ديگر از همين جنس :
گياهان ديگر از همين خانواده :