زنبق سیاه

خصوصیات - معرفی

زنبق سیاه گیاهی علفی و پایا به ارتفاع 8 تا 30 سانتی متر می باشد. این گیاه دارای پیاز زیرزمینی و خزنده با ریشه های منشعب کشیده و معطر و ساقه هوایی، گلدار و باریک به رنگ سبز کمرنگ است که از میان طوقه برگ ها بیرون آمده و به گل منتهی می شود. برگ های زنبق سیاه صاف، باریک، دراز، تیغه ای، نوک تیز و بدون دمبرگ به فرم خطی و شبیه شمشیرند که در امتداد طولی تا شده اند. طول برگ ها اغلب از ساقه بیشتر و پهنای آنها 1 تا 3 سانتی متر است. برگ ها سبز روشن تا سبز رنگ پریده هستند. غلاف برگ های فوقانی قسمتی از غلاف برگ های تحتانی خود را می پوشانند. گل ها به فرم گل آذین نر-ماده، به رنگ بنفش تیره متمایل به سیاه یا قهوه ای تیره همراه با اندکی رگه های سفید مایل به کرم هستند که گل پوش های بیرونی سیاه است. گلپوش ها 6 قطعه ای و تقریبا هم اندازه هستند.

شرایط نگهداری زنبق سیاه

نور مورد نياز متوسط آبياري و رطوبت کمی مرطوب دماي مورد نياز 15-18 درجه سانتیگراد خاک مورد نياز خاک های ماسه ای یا رسی

زنبق سیاه در مناطق باز و آفتاب گیر دامنه های کوهستانی و دشت های کوهپایه ای می روید و خاک های غنی و حاصلخیز ماسه ای یا رسی با درجه اسیدی یا خنثی و مرطوب اندک را ترجیح می دهد. فصل گلدهی بسته به شرایط آب و هوایی منطقه رویشی از ماه اردیبهشت تا تیر است.

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

ترکیبات شیمیایی پیاز زنبق شامل ماده رزینی تلخ، امیدون وایریدین است. ایریدین نوعی ماده گلوکوزیدی است که اگر تجزیه شود به گلوکزوایریژنین تبدیل می شود. همچنین پیاز زنبق دارای درصد کمی از اسیدهای میریتیک، اولئیک و اترهای میتیلیک است. ماده معطر زنبق که در پیاز آن یافت می شود، به ایرون به حالت خالص و به صورت بلورهای کوچک بی رنگ و دارای رایحه خوشی است. این ماده در آب حل می شود ولی در اتر و الکل حل نمی شود.

زنبق سنگونیا نوعی زنبق زنبق کمانی زنبق ایرانی

زعفران پاییزه گل ساتن یا اطلس گلایول ایرانی گلایول ایتالیایی