Syzygium curranii LIPOTE که به فارسی لایپوت نامیده میشود، گیاهی از خانواده میرتاسه، بومی جنوب شرق آسیا، فیلیپین می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: مرطوب دمای محیط: نواحی گرمسیری خاک: خاک های عمیق و لومی
دانستنیهای علمی
نام علمي
Syzygium curranii
جنس گیاهی Syzygium یکی از جنس های گیاهان گلدار و از خانواده مورد یا Myrtaceae است. این جنس حدود 1200 تا 1800 گونه دارد که بومی نواحی گسترده ای از آفریقا، ماداگاسکار، جنوب آسیا و شرق اقیانوس آرام می باشند. بیشترین تنوع گونه های مختلف این جنس از مالزی تا شمال شرق استرالیا، جایی که بسیاری از گونه ها شناخته شده نیستند، وجود دارد.
اغلب گونه های این جنس، درختان یا درختچه هایی همیشه سبز هستند. چندین گونه از آنها نیز به عنوان درختانی زینتی به دلیل تولید شاخ و برگ فراوان و براق کشت می شوند. تعداد کمی از گونه ها نیز به دلیل تولید میوه های خوراکی که دارای گوشتی خوراکی بوده و نیز برای تهیه مربا و ژله مورد استفاده قرار می گیرند، کشت می شوند. تعدادی از گونه های دارای میوه های خوراکی در سراسر نواحی گرمسیری جهان یافت می شوند. چندین گونه نیز به عنوان گونه ای مهاجم و علف هرز در اکوسیستم شناخته شده اند.
امروزه جنس Syzygium با جنس Eugenia اشتباه گرفته می شود و تعدادی از گیاهان جنس مذکور در جنس Eugenia نیز گنجانده می شود.
خصوصیات - معرفی
گیاه لایپوت با نام علمی Syzygium curranii یکی از گونه های جنس Syzygium و از خانواده Myrtaceae می باشد. این گیاه بومی جنوب شرق آسیا و فیلیپین است. میوه های این گیاه خوراکی بوده و در فیلیپین بسیار مورد پسند بومیان منطقه می باشد که به صورت خودرو جمع آوری می شود و بسیار کم مورد کشت و کار قرار می گیرد. این میوه ها در خارج از فیلیپین زیاد شناخته شده نیست. لایپوت در جنگل های اولیه در فیلیپین و در ارتفاعات متوسط یافت می شود. همچنین کشت این گیاه نیز معمول نمی باشد.
لایپوت درختی به ارتفاع حداکثر 15 متر، همیشه سبز، با قطر تنه 30 سانتیمتر و شاخه هایی چهارگوش می باشد. برگ ها کشیده، به طول 20 تا 25 سانتیمتر و عرض 6 تا 8 سانتیمتر دیده می شوند. گل ها به صورت خوشه ای روی تنه اصلی و یا روی شاخه ها تشکیل می شوند. میوه های این گیاه بیضوی شکل، سته ای، به قطر 1 تا 2.5 سانتیمتر، به رنگ قرمز تیره تا سیاه، گاهی خشک و ترد اما دارای مزه ای مورد قبول و ترش و شیرین هستند. هر میوه حاوی یک عدد بذر می باشد.
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرمسیری
خاک مورد نياز
خاک های عمیق و لومی
|
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
ارزش غذایی:
میوه های این گیاه به صورت تازه یا خشک شده به مصرف خوراکی می رسند و دارای طعمی مورد پسند می باشند. مردم محلی عمدتاً از میوه های تازه این گیاه استفاده می کنند. همچنین از این میوه ها در تهیه مربا و ژله نیز استفاده می شود. از آنها برای تهیه شراب نیز استفاده می شود.
میوه های رسیده لایپوت دارای حدود 83 درصد بخش خوراکی هستند. هر 100 گرم از بخش خوراکی این میوه ها حاوی 83.4 گرم آب، 77 کیلوکالری انرژی، 0.7 گرم پروتئین، 2.5 گرم چربی، 12.9 گرم کربوهیدرات ها، 1.7 گرم فیبر خام، 93 میلیگرم کلسیم، 22 میلیگرم فسفر، 0.2 میلیگرم آهن، 50 میکروگرم بتاکاروتن، 10 میکروگرم ویتامین آ کل، 0.01 میلیگرم تیامین، 0.02 میلیگرم ریبوفلاوین، 0.3 میلیگرم نیاسین و 16 میلیگرم اسکوربیک اسید می باشد.
نحوه تکثیر لایپوت
اگرچه کشت این گیاهان در باغ های میوه معمول نیست اما درختان لایپوت به صورت تصادفی در بسیاری از باغ های خانگی در نواحی بومی یافت می شود که میوه های آن نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
تولید گیاهان جدید این گونه به راحتی و از طریق کشت بذرها و پیوند زدن صورت می گیرد. گیاهان جدید پس از 4 تا 5 سال به باردهی خواهند رسید. بذرها باید بلافاصله پس از رسیدن، کشت شوند.