Lilium Candidum Madonna lily که به فارسی لیلیوم کاندیدوم نامیده میشود، گیاهی از خانواده سوسنی ها، بومی یونان، غرب بالکان و آسیای میانه می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی معتدل خاک: خاک های به خوبی آبیاری شده، لومی، غنی از هوموس
خصوصیات - معرفی
گیاه "لیلیوم کاندیدوم" یا "سوسن سفید" یکی از گیاهان خانواده سوسن و بومی یونان، غرب بالکان و آسیای میانه است که در بخش هایی از اروپا (فرانسه، ایتالیا، اوکراین و غیره)، شمال آفریقا، جزایر قناری، مکزیک و نواحی دیگر نیز می روید.
پیازهای این گونه در سطح زمین دیده می شوند و برخلاف دیگر گونه های لیلیوم، برگ های این گونه در طول زمستان به صورت رزت باقی مانده و در تابستان از بین می رود.
ساقه های گلدهنده این گیاه می توانند بیش از 1.2 متر طول داشته و در برخی موارد به بیش از 2 متر نیز می رسند. گل ها در اواخر بهار ظاهر شده و دارای عطری قوی نیز می باشند. این گل ها به رنگ سفید که در پایه مایل به زرد هستند، دیده می شوند.
![Madonna lily]()
![Madonna lily]()
شرایط نگهداری لیلیوم کاندیدوم
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی معتدل
خاک مورد نياز
خاک های به خوبی آبیاری شده، لومی، غنی از هوموس
|
این گیاه برای رشد بهینه خاک های به خوبی آبیاری شده، لومی، غنی از هوموس نیاز دارد.
همچنین ریشه های گیاه به مکان های سایه و اندام هوایی و گلدهنده آن به مکان های آفتابی نیاز دارد.
کشت این گیاه در خاک باغچه معمولی نیز موفقیت آمیز بوده است. همچنین به خوبی در خاک های اسیدی و خاک های آهکی رشد می کند ولی خاک های آهکی را برای رشد ترجیح می دهد.
در زمین های شیبدار و صخره ای و یا درختچه زارها تا ارتفاع 600 متر بالاتر از سطح دریا نیز می روید.
این گونه از سوسن نسبت به سایر گونه ها به خاک های خشک مقاوم است.
![Lilium Candidum]()
![Lilium Candidum]()
نحوه تکثیر لیلیوم کاندیدوم
یکی از روش های ازدیاد این گیاهان کشت بذرهای آنها است. این بذرها به زودی جوانه می زنند. بهتر است بذرها را اواخر زمستان تا اوایل بهار در گلدان هایی در شاسی سرد کشت کنید. بذرهای کشت شده حدود 2 تا 4 هفته پس از کشت جوانه خواهند زد. گیاهچه های تشکیل شده به مواد غذایی و کوددهی مناسب برای کشت نیاز دارند.
یکی دیگر از روش های ازدیاد آنها تقسیم پیازهای جوان در زمان خواب آنها است. پیازها را در گلدان های جداگانه ای و در عمق 2 تا 3 اینچی خاک کشت می کنند. تقسیم پیازها باید با دقت و در فصل پاییز زمانیکه برگ ها در حال از بین رفتند هستند صورت گیرد. می توان فلس پیازها را نیز در اوایل پاییز از روی آن جدا کرد. در صورت نگهداری پیازها در انبارهای تاریک و گرم و در کیسه های پیت مرطوب، آنها پیازچه های جدیدی تولید خواهند نمود. برای کشت می توان از این پیازچه ها استفاده نمود و آنها را در بستر مناسبی در گلخانه کشت کرد.