Annona scleroderma poshte که به فارسی آنونا اسکلرودرما نامیده میشود، گیاهی از خانواده آنوناسه ، بومی جنوب مکزیک، گوآتمالا، هندوراس می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: متوسط رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی گرم خاک: خاک های کمی اسیدی، حاصلخیز با رطوبت کافی
نام علمي
Annona scleroderma
خصوصیات - معرفی
گیاه "آنونا اسکلرودرما" یکی از درختان میوه جنس آنونا بوده که کمتر شناخته شده می باشد. این درخت میوه هایی تولید می کند که دارای پوستی زبر و خشن بوده که مقاومت آن را در برابر حمله حشرات افزایش می دهد. گوشت و پوست سخت میوه ها دارای ارزش غذایی بالایی است. این گیاه، در صورت کشت وسیع می تواند به عنوان یک میوه برای صادرات، تولید شود.
ارتفاع این درخت به حدود 15 تا 20 متر رسیده و دارای برگ های نیزه ای به طول 10 تا 25 سانتیمتر و عرض 5 تا 8 سانتیمتر می باشد. سطح رویی برگ ها براق و سطح زیرین آنها دارای کرک های کوچک می باشد. برگ ها دارای دمبرگی به طول 3 سانتیمتر هستند. گل ها به رنگ زرد مایل به سبز بوده و دمبرگ های بیرونی دارای برجستگی های طولی می باشند. میوه ها به صورت کروی و به قطر 5 تا 10 سانتیمتر وجود دارند. میوه های رسیده عمدتاً بدون تغییر رنگ از درختان ریزش می کنند. گوشت میوه کرم رنگ بوده و دارای بافتی نرم و مزه ای شیرین می باشد.
شرایط نگهداری آنونا اسکلرودرما
نور مورد نياز
متوسط
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرم
خاک مورد نياز
خاک های کمی اسیدی، حاصلخیز با رطوبت کافی
|
این گونه ها معمولاً در نواحی شیبدار اطلس و جنوب گوآتمالا در ارتفاعات 300 تا 1000 متری می رویند. در این نواحی که دارای خاک های بسیار حاصلخیز و آتشفشانی است، فصل گرم و خشک کوتاه و بارندگی سالیانه حدود 4000 میلیمتر وجود دارد.
میوه های این گیاهان، اواخر دسامبر و آوریل رسیده و بیشترین عملکرد را تولید می کنند.
گیاهان جوان به مکان های سایه یا سایه – آفتاب برای رشد بهتر نیاز دارند. مکان های آفتابی سبب کوتاه شدن و حجیم شدن درخت خواهد شد.
این گیاه به مناطقی با آب و هوای گرم نیاز داشته و مقاومت آن نسبت به سرما کم است.
استفاده از چند بار کوددهی در سال سبب بهبود رشد و افزایش عملکرد گیاه خواهد شد.
خاک های کمی اسیدی با آبیاری منظم برای این گیاه مناسب می باشد.
نحوه تکثیر آنونا اسکلرودرما
بذرهای تازه این گیاهان حدود یک ماه پس از کشت جوانه می زنند. معمولاً بذرها را پس از برداشت، خشک کرده و در کیسه های مخصوص به مدت یک تا دو هفته نگهداری می کنند. این بذرها برای جوانه زنی به تیمار خاصی مانند خیساندن در آب نیاز ندارند. اما بذرهایی که برای مدت بیشتری، حدود یک تا دو ماه نگهداری و انبار شدند، شش ماه پس از کشت جوانه خواهند زد.
این گیاه در استرالیا به خوبی بر روی گونه های A. muricata و Rollinia mucosa پیوند می شود.
گیاهان جوان به مکان های سایه یا سایه – آفتاب برای رشد بهتر نیاز دارند. مکان های آفتابی سبب کوتاه شدن و حجیم شدن درخت خواهد شد.