Durio grandiflorus durian munjit که به فارسی دوریا گرندی فلوروس نامیده میشود، گیاهی از خانواده پنیرک، بومی جنوب شرق آسیا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی گرمسیری خاک: خاک عمیق و حاصلخیز
نام علمي
Durio grandiflorus
خصوصیات - معرفی
گیاه "دوریا گرندی فلوروس" یا "قهوه سودانی مانجیت" درختی در اندازه متوسط و به طول بیش از 30 متر می باشد. این گیاه یکی از گونه های دارای میوه خوراکی بوده که میوه آن نیز جزو قهوه های سودانی محسوب می شود. این میوه ها دارای گوشتی زرد رنگ می باشند.
برگ ها همیشه سبز، بیضوی تا کشیده و به طول 10 تا 18 سانتیمتر می باشند.
گل ها بصورت خوشه هایی حاوی سه تا سی گل و روی شاخه های بزرگ و یا بصورت مستقیم روی تنه ی اصلی گیاه ظاهر می شوند. هر گل دارای یک کاسه ی گل و پنج (به ندرت چهار یا شش) گلبرگ می باشد. این گل ها در هنگام بعدازظهر باز شده و در عصر گرده افشانی صورت می گیرد، به دنبال آن در صبح، کاسه ی گل، گلبرگ ها و پرچم ها ریزش کرده و در نهایت فقط مادگی گل باقی خواهد ماند. درخت دوریان یک تا دو دوره ی گلدهی و میوه دهی در هر سال دارد. این گل ها به شکل پرمانند بوده و دارای شهد فراوانی می باشند.
میوه ها معطر، به طول بیش از 30 سانتیمتر و قطر 15 سانتیمتر می باشند. هر میوه وزنی حدود یک تا سه کیلوگرم دارد. شکل میوه ها از دوکی تا گِرد متغیر است. پوست میوه ها به رنگ سبز تا قهوه ای و گوشت آنها نیز بسته به گونه ی گیاه، به رنگ زرد کمرنگ می باشد. این میوه ها به صورت آویزان از درخت مشاهده می شوند. میوه های دوریان در برخی موارد شبیه به جک فروت می باشند ولی از نظر خویشاوندی، ارتباطی با آن ندارند.
شرایط نگهداری دوریا گرندی فلوروس
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرمسیری
خاک مورد نياز
خاک عمیق و حاصلخیز
|
این گیاه در نواحی گرمسیری با بارندگی و پراکنش خوب باران در طول سال، رشد بهتری دارد.
همچنین در خاک های حاصلخیز، عمیق و با مواد آلی فراوان و پی اچ 6 تا 7 می تواند به خوبی رشد کند. این درختان در برابر خاک های حاصلخیز و استفاده از کودهای دامی و مالچ ها به خوبی واکنش نشان داده و رشد بهتر و تولید محصول بهتر و بیشتری خواهند داشت.
آبیاری منظم به ویژه در طول دوره ها و فصول خشک، به افزایش تولید کمک زیادی می کند.
یک درخت بالغ در صورت بهینه بودن شرایط رشد، حدود 50 میوه در سال تولید می کند که هر میوه نیز می تواند حدود یک تا سه یا چهار کیلوگرم وزن داشته باشد.
نحوه تکثیر دوریا گرندی فلوروس
این گیاه ممکن است از طریق کشت بذر یا پیوند زدن تکثیر گردد. بذرها به سرعت قوه نامیه ی خود را از دست داده و باید پس از برداشت بلافاصله کشت شوند. به ویژه نباید تا قبل از کشت، خشک گردند. بذرها حدود یک هفته پس از کشت جوانه می زنند و رشد خوب و سریعی دارند.
درختانی که توسط پیوند زدن، تکثیر می شوند، چهار تا پنج سال پس از پیوند به باردهی می رسند. در حالی که نهال های بذری یا گیاهان به وجود آمده از طریق کشت بذر، 15 سال یا بیشتر پس از کشت به میوه دهی خواهند رسید.