Anthemis cotula stinking chamomile که به فارسی آنتمیس کاتولا نامیده میشود، گیاهی از خانواده کاسنی، بومی اروپا و شمال آفریقا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: مرطوب دمای محیط: نواحی معتدل تا نیمه گرم خاک: خاک های به خوبی آبیاری شده با پی اچ خنثی تا کمی اسیدی
نام لاتين
stinking chamomile
خصوصیات - معرفی
گیاه "آنتمیس کاتولا" گیاهی یکساله بوده که گل هایی با عطر بسیار قوی تولید می کند. عطر گل های آن در اغلب موارد ناخوشایند است به همین دلیل به آن "بابونه بدبو" نیز گفته می شود. این گیاه بومی اروپا و شمال آفریقا است که توانسته به شمال امریکا، آفریقای جنوبی، استرالیا و نیوزیلند نیز منتقل شده و در این نواحی نیز با موفقیت کشت گردد.
این گیاه اغلب در زمین های بایر، مزارع و اطراف جاده ها می روید. به همین دلیل در بیشتر موارد جزو علف های هرز محسوب می شود که به زمین های زراعی و باغی حمله می کند.
انتمیس کاتولا شباهت زیادی به گیاه بابونه آلمانی یا Anthemis nobilis دارد. به طوری که که هر دو گونه دارای ساقه های ناراست بوده که در انتهای آنها گل های منفرد و بزرگی تشکیل می شود. اگرچه آنتمیس کاتولا به وسیله عدم وجود فلس های غشایی در زیر گل ها، از گیاه بابونه حقیقی یا آلمانی قابل تشخیص می باشد، ولی یکی از مشخصه های بارز این گونه که آن را از گونه بابونه آلمانی یا حقیقی متمایز می کند، بوی بسیار قوی و زننده آن می باشد.
برگ های این گیاه نیز از نظر ظاهری شباهت بسیاری به گیاه رازیانه دارند به همین دلیل به آنها Dog’s Fennel نیز گفته می شود. این برگ ها در برخی موارد دارای کرک های ریز و نازک در سطح رویی هستند اما در بیشتر موارد فاقد کرک می باشند. برگ ها فاقد دمبرگ بوده و به طور مستقیم از ساقه خارج می شوند. برگ ها مرکب و دارای لوب های بسیار زیاد و نازک بوده که می توانند حدود 2.5 تا 5 سانتیمتر طول داشته باشند.
گل ها به صورت منفرد و در انتهای ساقه ها تشکیل می شوند. به طور متوسط، هر گل حدود یک اینچ یا 2.34 سانتیمتر قطر دارد. هر گل حدود 10 تا 18 گل زبانه ای سفید رنگ دارد. که در انتها دارای سه دندانه می باشند. این گل ها نیز مانند سایر گل های خانواده آستراسه، دارای گل های لوله ای در وسط و گل های زبانه ای در اطراف است.
میوه ها فندقه (بدون پاپوس) و شیار دار (با ده شیار) و کوچک می باشند.
شرایط نگهداری آنتمیس کاتولا
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی معتدل تا نیمه گرم
خاک مورد نياز
خاک های به خوبی آبیاری شده با پی اچ خنثی تا کمی اسیدی
|
آنتمیس کاتولا مکان های آفتابی و خاک های به خوبی آبیاری شده با پی اچ خنثی تا کمی اسیدی را ترجیح می دهد. رشد موفقیت آمیز آن در خاک هایی با بافت سنگین نیز مشاهده شده است.
نحوه تکثیر آنتمیس کاتولا
ازدیاد این گیاه از طریق بذر صورت می گیرد. بهترین زمان کشت بذرها در خارج از گلخانه، بلافاصله پس از رسیدن می باشد. بیشترین جوانه زنی بذور در پاییز صورت می گیرد.
آنتمیس کاتولا ممکن است برای سگ ها، گربه ها، اسب ها و خوک های شیلیایی سمیت ایجاد کند. همچنین از عوارض سمیت آن بر روی انسان نیز می توان به التهابات پوستی، استفراغ، اسهال، کم اشتهایی و واکنش های آلرژیک اشاره کرد. همچنین استفاده طولانی مدت از آن نیز می تواند موجب خونریزی گردد.