Psidium guajavacommon guava که به فارسی گوآوای معمولی نامیده میشود، گیاهی از خانواده مورد بومی آمریکای مرکزی و جنوبی می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری خاک: خاک هایی با مواد غذایی کافی
دانستنیهای علمی
گیاه گوآوای معمولی یا گاوای زرد یکی از درختچه های همیشه سبز یا درختی کوچک که بومی جزایر کاریب، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی است.
گرده افشانی این گیاهان به آسانی و توسط حشرات و یا عمدتاً توسط زنبور عسل (Apis mellifera) صورت می پذیرد.
خصوصیات - معرفی
گوآوای معمولی درخت کوچکی است که تا ارتفاع حدود 33 فوت رشد می کند. همچنین دارای شاخه های گسترده و پوستی صاف و مسی رنگ است.
برگ ها در صورت بریده شدن معطر هستند. این برگ ها دارای آرایش متقابل، همیشه سبز، دارای دمبرگ کوتاه، تخم مرغیی-بیضوی شکل، با 7 تا 15 سانتیمتر طول و 3 تا 5 سانتیمتر پهنا، چرمی، با رگبرگ های پرمانند و کم و بیش کرکدار است.
گل ها سفید، به صورت منفرد یا خوشه های کوچک در حاشیه برگ ها، دارای 2.5 سانتیمتر پهنا، دارای 4 یا 5 گلبرگ سفید و زوداُفت و دسته های متعدد پرچم و دانه های گرده ای به رنگ زرد کمرنگ می باشد.
میوه شیرین، با بوی خوش مانند بوی مشک (در صورت رسیده شدن)، گرد یا تخم مرغی شکل یا گلابی شکل، به طول 5 تا 10 سانتیمتر، با پوستی به رنگ زرد روشن است. گوشت میوه حدود 3 تا 12.5 میلیمتر ضخامت داشته، به رنگ مایل به زرد، صورتی روشن یا تیره یا قرمز رنگ، آبدار، اسیدی یا نیمه اسیدی یا شیرین می باشد.
اندازه میوه در این گیاه متفاوت است و در اندازه های کوچک (به اندازه زردآلو) تا بزرگ (در اندازه گریپ فروت) دیده می شود. کولتیوارهای گوناگون دارای گوشت میوه ای به رنگ های سفید، صورتی یا قرمز و دارای پوستی قرمز (به جای سبز یا زرد) هستند.
میوه های این گیاه دارای تعداد زیادی بذر حقیقی (حدود 112 تا 535 عدد) می باشد. اما برخی از گوآواها نیز وجود دارند که فاقد بذر می باشند.
شرایط نگهداری گوآوای معمولی
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری
خاک مورد نياز
خاک هایی با مواد غذایی کافی
|
این گیاه به صورت خودرو در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان می روید. و نیز در ارتفاعات 1500 متر بالاتر از سطح دریا دیده می شود.
بهترین کیفیت را در شب های معتدل و خنک با دمای 10 درجه سانتیگراد در طول زمستان، به دست می آورد.
نسبت به دمای بالا و شرایط خشکی در شمال هند در طول تابستان متحمل می باشد ولی نسبت به دماهای بسیار پایین حساس می باشد به خصوص گیاهان جوان نسبت به این شرایط دمایی بسیار حساس هستند.
بارندگی سالانه برای این گیاه در طول فصول بارانی (جولای – سپتامبر) باید حدود 100 سانتیمتر (39 اینچ) باشد. ولی بارندگی در طول دوره برداشت این گیاه سبب کاهش کیفیت میوه ها می گردد.
گوآوا در طیف وسیعی از خاک ها از جمله خاک های سنگین رسی تا خاک های سبک شنی رشد می کند. با وجود این، بهترین کیفیت میوه در خاک های رودخانه ای حاصل می شود. همچنین خاک باید دارای مواد غذایی کافی باشد.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
میوه های این گیاه به دلیل طعم و مزه دارای ارزش خوراکی بسیار زیادی بوده و به عنوان نوشیدنی، دسر، سوس، مربا و غذاهای دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.
از این گیاه به دلیل عطر مطلوبش در تهیه ی شامپوهای مختلف استفاده می شود.
در نیجریه از چوب این گیاه برای ساختن سقف خانه ها استفاده می گردد.
در هند و آسیای شرقی نیز از آن بونسای تهیه می کنند و بونسای تهیه شده از آن بسیار محبوب مردم این نواحی است.
برگ های این گیاه حاوی فلاونول مورین، مورین 3-او-لیزوزاید، مورین 3-او-آرابینوزاید، کوئرستین و کوئرستین 3-او-آرابینوزاید است.
نحوه تکثیر گوآوای معمولی
ازدیاد این گیاه توسط کشت بذر، تهیه قلمه و نیز پیوند زدن انجام می شود.
گاوای معمولی که از بذر به وجود می آید حدود 2 تا 8 سال پس از کشت به گلدهی و میوه دهی می رسد.
در کشت تجاری این گیاه بیشتر از روش های ریشه دار کردن قلمه ها و پیوند زدن برای تکثیر آن استفاده می شود.