Psidium cattleianum lucidum strawberry guava که به فارسی گواوای توت فرنگی نامیده میشود، گیاهی از خانواده Myrtaceae بومی جنوب آمریکا، برزیل می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: مرطوب دمای محیط: نواحی گرمسیری خاک: انواع مختلفی از خاک ها
نام علمي
Psidium cattleianum lucidum
نام لاتين
strawberry guava
خصوصیات - معرفی
گیاه "گواوای توت فرنگی" درختچه یا درختی کوچک و کندرشد به طول 2 تا 4 متر است که درختان دارای میوه های زرد به ارتفاع 12 متر نیز می رسند. این گیاهان بومی جنوب آمریکا و برزیل می باشد. همچنین شاخه ها بلند و باریک، صاف و به رنگ قهوه ای تیره اند. برگ ها با آرایش متناوب، همیشه سبز، واژتخم مرغی، سبز تیره، صاف و بدون کرک، براق، در برخی موارد چرمی، به طول 3.4 تا 12 سانتیمتر و به عرض 1.6 تا 6 سانتیمتر هستند.
گل ها معطر، به عرش 1.5 تا 6 سانتیمتر، به رنگ سفید، با پرچم های فراوان به طول 2 سانتیمتر، به صورت منفرد تشکیل شده در حاشیه برگ ها دیده می شوند.
میوه ها گرد یا واژتخم مرغی، به طول 2.5 تا 4 سانتیمتر، با برآمدگی انتهایی، با کالیکس 4 تا 5 قسمتی، با پوستی نازک، به رنگ قرمز تیره یا قرمز- ارغوانی یا به رنگ زرد لیمویی (در واریته lucidum) می باشند. میوه های پوست قرمز دارای گوشتی سفید و کم و بیش مایل به قرمز و همانند پوست می باشند. میوه هایی با پوست مایل زرد دارای گوشتی تقریباً مایل به زرد می باشند. در هر نوع این میوه ها، گوشت میوه معطر و با ضخامت حدود 3 میلیمتر و آبدار می باشد. در داخل گوشت هر میوه نیز تعدادی بذر وجود دارد. هر بذر نیز حدود 2.5 میلیمتر طول دارد. میوه های این گیاه دارای عطری مناسب و طعمی مشابه توت فرنگی و نیمه اسیدی است.
شرایط نگهداری گواوای توت فرنگی
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرمسیری
خاک مورد نياز
انواع مختلفی از خاک ها
|
این گیاه نسبت به سایر گونه های گواوا گیاهی مقاومتر است و می تواند در دمای 22 درجه فارنهایت (منفی 5.56 درجه سانتیگراد) نیز زنده بماند. این گیاه می تواند در مناطقی که کشت و پرورش پرتقال موفقیت آمیز است، به خوبی رشد کند. واریته میوه زرد این گونه معمولاً به شرایط آب و هوایی مشابه کشت لیمو نیاز دارد. هر دو این گونه ها به مکان هایی با نور کامل خورشید نیاز دارند.
گواوای توت فرنگی به خوبی در خاک های آهکی و نیز خاک های فقیر از نظر مواد غذایی رشد می کند. این درختان دارای ریشه هی کم عمق و سطحی هستند اما نوع قرمز آن می تواند خشکی خاک را به خوبی تحمل کند. واریته زرد رنگ آن نیز می تواند خاک های غرقابی را برای مدت کوتاه تحمل کند.
آبیاری مناسب در تولید میوه هایی بزرگ و مطلوب بسیار مؤثر است. همچنین در خاک های آهکی استفاده از مالچ می تواند نتایج مطلوبی را ایجاد کند.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
ارزش غذایی:
آنالیز میوه های رسیده این گیاهان در فیلیپین، هاوایی و فلوریدا صورت گرفت. این آنالیز نشان داد که میوه های نوع قرمز دارای 6 درصد بذر، 81.73 تا 84.9 درصد آب، 0.74 تا 1.5 درصد خاکستر، 6.14 درصد فیبر، 0.75 تا 1.03 درصد پروتئین، 0.55 درصد چربی و 4.42 تا 4.46 درصد قند می باشد. همچنین میوه های نوع زرد نیز دارای 10.3 درصد بذر، 84.2 درصد آب، 0.63 تا 0.75 درصد خاکستر، 3.87 درصد فیبر، 0.80 درصد پروتئین، 0.42 درصد چربی و 4.32 تا 10.01 درصد قند است.
هر دو نوع میوه زرد و میوه قرمز دارای حدود 22 تا 50 میلیگرم در 100 گرم وزن تر میوه اسکوربیک اسید و 2.2 lbs کالری در هر کیلوگرم می باشد.
نحوه تکثیر گواوای توت فرنگی
تکثیر این گیاهان به راحتی از طریق پیوند جوانه صورت نمی گیرد زیرا این گونه ها دارای پوست نازکی هستند بنابراین پیوند جوانه بر روی آنها مشکل خواهد بود. برای ازدیاد آنها می توان از روش های خوابانیدن یا ریشه دار کردن قلمه های چوب نرم و انتهایی یا قلمه های ریشه استفاده کرد. اما تکثیر این گیاهان عمدتاً از طریق کشت بذرهای آنها صورت می گیرد. نهال های بذری نوع میوه قرمز دارای تنوع بسیاری در عادت رشد و شکل و اندازه میوه ها و همچنین فصل میوه دهی خواهند بود. ولی کشت بذرهای نوع میوه زرد با موفقیت و یکنواختی بیشتری همراه بوده است.