Syzygium grande sea apple که به فارسی سیب دریا نامیده میشود، گیاهی از خانواده میرتاسه، بومی جنوب شرقی آسیا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کاملا خشک دمای محیط: نواحی نیمه گرمسیری خاک: خاک های شنی یا صخره ای
خصوصیات - معرفی
"سیب دریا" درختی طویل است که به طور وسیع در خطوط ساحلی جنوب شرقی آسیا یافت می شود. همچنین حدود 1000 گونه درخت مشابه این گونه در آفریقا و آسیا وجود دارد. این درخت حدود 30 متر (به ندرت تا 45 متر) ارتفاع و 80 سانتیمتر قطر دارد و دارای تاجی انبوه از برگ های براق می باشد. پوست تنه ی درخت به رنگ خاکستری کمرنگ تا قهوه ای – صورتی با شکاف های خطی می باشد. برگ ها بیضوی – تخم مرغی، چرمی و براق به طول 12 تا 20 سانتیمتر و پهنای 6 تا 10 سانتیمتر مشاهده می شوند. گل ها به صورت خوشه ای، انتهایی یا نیمه انتهایی، به طول 14 سانتیمتر هستند. جوانه های گل گلابی شکل است. گل ها دارای تعداد زیادی پرچم سفید یا کرم رنگ یا در برخی موراد صورتی رنگ است. هر یک از این پرچم ها حدود 10 میلیمتر طول دارند. گرده افشانی گل های آن توسط حشرات صورت می گیرد. میوه ها بیضی شکل، به طول 4 سانتیمتر و عرض 3 سانتیمتر و دارای پوستی صاف می باشند. این میوه ها در زمان رسیدن نیز به رنگ سبز دیده می شوند.
شرایط نگهداری سیب دریا
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی نیمه گرمسیری
خاک مورد نياز
خاک های شنی یا صخره ای
|
این درختان اغلب در جنگل های صخره ای سواحل دریاها یا در سواحل شنی دریاها می رویند. به همین دلیل به آنها سیب دریا گفته می شود. و تا ارتفاعات بیش از 1700 متر بالاتر از سطح دریا نیز یافت می شوند. همچنین اغلب در زمین های آبرفتی نزدیک رودخانه ها یا در طول رودخانه ها نیز رشد می کنند. این گیاهان برای رشد بهتر به زمین هایی با بافت سبک و شنی نیاز دارند. بنابراین برای رشد به آبیاری بسیار زیادی نیاز دارند. از نظر نیاز نوری نیز، مکان هایی با آفتاب کامل را ترجیح می دهند.
مقابله به آفات سیب دریا
از این درختان اغلب به عنوان سایبان یا از چوب آنها در تهیه سوخت و ساختمان سازی استفاده می شود.
همچنین میوه های آنها نیز بسیار مورد توجه میمون ها، موش ها و پرندگانی است که از آن تغذیه می کنند. بذور میوه ها پس از تغذیه به وسیله این موجودات، به مکان های دیگر پراکنده می شود.
نحوه تکثیر سیب دریا
تکثیر این گیاهان اغلب به وسیله کشت بذرهای آنها صورت می گیرد. برخی حیوانات و پرندگان که از میوه های این گیاه تغذیه می کنند، بذرها را همراه با مواد زائد دفعی دفع کرده و به این طریق سبب پراکنده شدن این بذرها می گردند.