بامبوی سیاه

گیاه "بامبوی سیاه" یا "خیزران سیاه" گیاهی است از خانواده Poaceae یا گرامینه ها که بومی چین می باشد ولی در مناطق دیگر جهان که شرایط برای رشد آن مساعد باشد نیز مورد کشت و کار قرار می گیرد. 

این گیاه دارای یک ساقه اصلی با عادت رشد افراشته بوده که تا حدود 5 متر نیز می تواند رشد کند اما به طور معمول حدود 3 متر ارتفاع خواهد داشت. ساقه اصلی مخروطی شکل و بلند و باریک بوده و روی آن مانند "نی" بندبند می باشد. برگ های این گیاه نیزه ای شکل بوده و حدود 4 تا 13 سانتیمتر نیز طول دارند. 

فرم ها و ارقام مختلفی از این گیاه در باغ ها و خانه ها به عنوان گیاه زینتی وجود دارد. گونه Phyllostachys nigra گونه ای از بامبوها است که ساقه های آن به رنگ سیاه می باشند. 

باید دقت کرد که گیاه بامبو، درخت نیست بلکه علفی غول پیکر است.

در چین اکثر جنگل های کم ارتفاع، قرن ها پیش از بین رفتند. با این وجود، هنوز نیزارهایی که بامبو در خود دارند، سراشیبی تپه ها را در غرب کشور می پوشانند. 

گیاه بامبو فقط در خاک های مخصوص می تواند به زندگی ادامه دهد. از خصوصیات این نوع خاک ها، قابلیت نگهداری آب به مدت طولانی را می توان نام برد. رشد بامبو در این خاک ها افزایش می یابد. بامبو، گیاهی است که در رطوبت 70 درصد در جنوب شرقی آسیا رشد می کند، اما با دمای معمولی داخل اتاق نیز سازگاری دارد، البته اگر قصد رسیدگی بیشتر و بهتر از این گیاه را دارید می توانید در زمان های مختلف، برگ های گیاه را با آب پاش مرطوب کنید. بامبو، گیاهی است که هم از طریق ریشه و هم از طریق برگ تغذیه می کند. با پاشیدن آب روی آن در واقع شما به دو روش، مواد غذایی را به گیاه تزریق کرده اید، البته اگر می خواهید گیاه شما رشد بهتری داشته باشد، می توانید از قطره های تقویتی یا اسپری تغذیه استفاده کنید.  

گیاه بامبو نیاز به نور مستقیم خورشید ندارد. این گیاه کاملا آپارتمانی است و بهترین نور برای آن نوری است که در فاصله ی حدود 3 متر از پنجره ای که جلوی آن پرده کشیده شده می باشد. بامبو با شرایط آب و هوایی ثابت، سازگار است. از این رو از نگهداری آن مقابل باد کولر، نزدیک بخاری یا شومینه و یا جلو دری که گاهی اوقات نسیمی از لای آن می وزد، خود داری کنید و همچنین از جابجا کردن آن بپرهیزید، چرا که این گیاه بعد از مدتی به مکانی که در آن قرار دارد عادت می کند و جا به جایی ممکن است ضربه ی جبران ناپذیری به گیاه وارد کند و باعث زرد شدن برگ های آن گردد.

بامبو یا خیزران گیاهی است که در دامنه کوه ها و تپه هایی که دارای رطوبت ۶۵ تا ۹۰ درصد باشد روئیده یا کشت می شود. میزان رطوبت، حرارت موجود در منطقه و نوع خاک تعیین کننده کیفیت و مرغوبیت بامبو بوده و هر چه میزان رطوبت و حرارت بیشتر باشد کیفیت محصول نیز بهتر خواهد بود.

از چوب این گیاه در مصارف ساخت سازه های مدرن می توان استفاده کرد. به عنوان مصالح ساختمانی، به عنوان پوشش بام، سازه سقف و دیوار و عناصر باربر سازه ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد. هر کدام از کشورهایی که در آنها بامبو رشد می کند دارای نوع خاصی از روش های سنتی استفاده از این گیاه می باشند. 

وجود چوب های بامبو یا خیزران سبب ترمیم خاک می شود. 

گیاه بامبو محتوی مقدار فراوانی سلولز است که می تواند برای تهیه کاغذ و همچنین ابریشم مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد. در ایران کشت بامبو هنوز رواج چندانی ندارد و صرفنظر از بخش های کوچکی در شمال کشور که در آنها مقدار محدودی بامبو کشت می شود صنعتگران سایر نقاط از بامبوهای خودرویی که در اکثر شهرهای شمالی و بویژه منطقه لیالستان لاهیجان وجود دارد، استفاده می کنند. استفاده از بامبو جهت تولید محصولات مختلف تقریباً از زمان کشت چای در ایران، رواج یافت چرا که بامبو به عنوان حفاظت محل چایکاری بکار گرفته شد و صنعتگران همزمان با بهره برداری چایکاران از مزارع چای به موارد استفاده متعدد آن برای ساخت فرآورده های گوناگون پی بردند و ساخت محصولات بامبو در گیلان متداول گردید.