انجدان رومی - تکراری cid=60692

خصوصیات - معرفی

انجدان  رومی گیاهی چندساله ازتیره چتریان بوده که بو و طعم آن شباهت زیادی به کرفس دارد. در بسیار از کشورهای دنیا انجدان رومی به منظور خواص دارویی اش به طور گسترده کشت می شود. گیاهی علفی و دارای ساقه ضخیم استوانه ای است به قطر 3 تا 4 سانتیمتر و به ارتفاع یک تا دو متر. این گیاه برگ هایی ضخیم، گوشتدار، منقسم به برگچه هایی با ظاهر لوزی شکل و دندانه های نا مساوی به رنگ سبز تیره و منتهی به دمبرگ استوانه ای مشخص دارد. گل های انجدان رومی بسیار کوچک به ابعاد سه میلیمتر، به رنگ زرد و مجتمع به صورت چتر مرکب به 12 شعاع نابرابر هستند و زنبور عسل از گل های آنها، غذای باارزشی به دست می آورد. قسمت مورد استفاده گیاه ریشه آن است که بویی معطر و طعمی تلخ، گزنده و کمی شیرین دارد و دارای خواص دارویی بسیار است. 

نور مورد نياز متوسط آبياري و رطوبت مرطوب دماي مورد نياز 22-26 درجه سانتیگراد خاک مورد نياز خاک های غنی و حاصلخیز

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

مواد موثره انجدان رومی دارای خواص درمانی مدر و تمیز کننده کلیه ها بوده و برای معالجه بیماری سنگ کلیه و مجاری ادرار استفاده می شوند. از این گیاه به عنوان معرق، خلط آور، اشتها آور و محرک استفاده می شود و از ریشه های این گیاه داروی ضد تشنج، مدر و داروی ضد نفخ تهیه می گردد. ریشه و اندام های هوایی این گیاه حاوی اسانس می باشند. رقم بوداکالازی در گیاه انجدان رومی دارای قابلیت خوبی برای تولید مواد موثره در شرایط اقلیمی محل مورد مطالعه می باشد و میوه رسیده به عنوان بهترین اندام جهت تهیه و تولید اسانس با توجه به عملکرد و اجزای آن، باید مورد برداشت قرار گیرد. این گیاه دارای طبع سرد است.

انجدان رومی

سِنتِلا چوب پنبه ای باريجه کرفس