درخت بائوباب

دانستنیهای علمی

خصوصیات - معرفی

بائوباب وقتی نهال است مانند درختان معمولی است. اما هنگامی که عمرش به ۳۰ یا ۴۰ سال می رسد اتفاق عجیبی می افتد به این ترتیب که تنه درخت شروع به بزرگ شدن می کند و شاخه های نازک و تقریبا بی برگ آن پائین می افتد. شاخه های آن بسیار ضخیم می باشد. درخت بائوباب یک درخت برگ ریز است که هنگام زمستان فصل برگ ریزان آن می باشد که منظره  این درخت از دور مثل این است که ریشه های گیاه بالای درخت قرار گرفته و حتی برخی این درخت را "درخت وارونه" نیز نامیده اند. گل ها ظرف ۲۴ ساعت از درخت سقوط کرده و در این هنگام دارای بوی نا خوشایندی می شوند.

نور مورد نياز زیاد آبياري و رطوبت کمی مرطوب دماي مورد نياز نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری خاک مورد نياز نیاز به تغذیه خاصی ندارد

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

میوه ترش بائوباب نیز مفید است به طوری که می توان از پوسته سفت آن به جای ظرف استفاده کرد البته مصرف هسته آن نیز ایرادی ندارد و می توان آن را خرد کرد و برای خوشمزه شدن سوپ استفاده کرد، یا می توان آن را بوداده و در تهیه قهوه استفاده کرد. همچنین نوشیدنی مقوی که از این میوه بدست می آید موجب شده که بائوباب نام مستعار (درخت لیموناد) را بخود بگیرد البته آن را (نان میمون) نیز می نامند، چون میمون ها آن را دوست دارند و از خوردنش لذت می برند.

گاهی اوقات از درختان بائوبابی که پوک هستند به جای انبار یا پناهگاه استفاده می شود، همچنین از آنها به عنوان محل ملاقات – زندان و سرپناه استفاده شده است. مثلاً در زیمباوه از یکی از درختان به عنوان جایگاه ایستگاه اتوبوس استفاده می شد که گنجایش 30 نفر را داشت. در آفریقای جنوبی یکی از انها به عنوان دستشویی استفاده می شد.

نحوه تکثیر درخت بائوباب

گل ختمی سیدالاشجار چوپا چوپا شاه بلوط گویان