Alnus glutinosacommon alder که به فارسی توسکای قشلاقی نامیده میشود، گیاهی از خانواده توسکا بومی اروپا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: متوسط رطوبت: مرطوب درجه حرارت: 8-20 درجه سانتیگراد خاک: خاکهای سنگین و رسی
خصوصیات - معرفی
توسکای قشلاقی گیاهی است که در خاکهای مرطوب رشد کرده و در شرایط مطلوب ارتفاع آن به 20 تا 30 متر می رسد. درختان جوان عادت رشدی مستقیم دارند ولی درختان بالغ شاخه های متعدد ایجاد کرده و قوسی شکل می شوند. تنه درختان جوان صاف، براق و سبز- قهوه ای است. پوست تنه در درختان بالغ خاکستری تیره و شکافدار می شود. شاخه ها صاف بوده و تا حدودی چسبناک هستند که در نتیجه تولید رزین است. جوانه های روی درخت قهوه ای- بنفش بوده و ساقه کوچکی دارند. گلهای نر و ماده به صورت جداگانه بر روی یک درخت قرار دارند. گل آذین های نر و ماده از نوع شاتون یا catkins بوده و در پاییز ظاهر شده و در طول زمستان در حالت خواب باقی می مانند. خوشه های گل ماده کوچکتر از خوشه های نر است. خوشه های نر قرمز و خوشه های گل ماده قهوه ای تیره است. گل های ماده سخت و تا حدودی شبیه مخروطیان است.
توسکای قشلاقی با باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن همزیست است. علاوه بر این، خزه ها و گلسنگ ها نیز بر روی توسکای قشلاقی به راحتی رشد می کنند.
شرایط نگهداری توسکای قشلاقی
نور مورد نياز
متوسط
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
8-20 درجه سانتیگراد
خاک مورد نياز
خاکهای سنگین و رسی
|
توسکای قشلاقی در خاکهای لومی و یا به شدت رسی نیز رشد می کند. این گیاه خاکهای مرطوب را می پسندد و در مناطق نیمه سایه تا آفتابی رشد می کند. توسکای قشلاقی به شرایط غرقابی مقاوم است. خاکهایی با pH بالای 6 را می پسندد.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
از این گیاه به عنوان بادشکن استفاده می شود.
از آنجاییکه با باکتری های تثبیت کننده نیتروژن همزیست است می تواند به حاصلخیزی خاک کمک کند. در طراحی های فضای سبز از این درخت استفاده زیادی می شود.
چوب این درخت نرم بوده و وقتی بریده می شود سفید است ولی کم کم قرمز کم رنگ می شود. چوب توسکای قشلاقی در برابر آب مقاوم بوده و برای استفاده به عنوان الوار و ساخت وسائل گزینه مناسبی است.
از سرشاخه های جوان درخت برای تهیه رنگ زرد استفاده می شود که اگر با مس ترکیب شود رنگ زرد- خاکستری تولید می کند. سرشاخه ها در اوایل بهار و در فروردین رنگ قهوه ای تولید می کنند.
پوست تنه درخت توسکای قشلاقی در ترکیب با مس برای زیرسازی رنگ مشکی کاربرد دارد. این پوست به تنهایی بر روی لباسهای پشمی رنگ قرمز تولید می کند.
از خوشه های گل نیز رنگ سبزی به دست می آید که در ساخت جوهر استفاده می شود.
پوست تنه معمولا در بهار جمعآوری می شود.
از پودر به دست آمده از پوست تنه توسکای قشلاقی در ساخت خمیردندانها، دهانشویه ها و غرغره کردن استفاده می شود. برخی افراد حتی صمغ های بدست آمده از این گیاه را برای تمیز کردن دندانها می جوند. جوشانده پوست درخت بر ترمیم غشای مخاطی و کاهش التهابات موثر است. گاهی اوقات از این جوشانده برای درمان خونریزی های داخلی و بیرونی استفاده می شود. برخی اعتقاد دارند که این جوشانده می تواند تب و لرز را بهبود ببخشد. برخی متخصصان گیاهان دارویی این گیاه را برای درمان التهابات سینه در مادران شیرده توصیه می کنند. در اسپانیا با قرار دادن برگ توسکای قشلاقی بر روی پا و کف پا به کاهش درد آن کمک می کنند. برگ توسکای قشلاقی قابض و دفع کننده کرم روده است. جوشانده برگ این گیاه برای درمان رماتیسم نیز در برخی مناطق کابرد دارد.
توسکای قشلاقی یکی از گیاهانی است که برای تهیه بونسای استفاده می شود.
مقابله به آفات توسکای قشلاقی
از مهمترین آفات توسکای قشلاقی فیتوفترا است که می تواند باعث از بین رفتن کل گیاه شود.
نحوه تکثیر توسکای قشلاقی
بذرهای این گیاه را باید به محض رسیدن در شاسی های سرد کشت کرد. کشت بذرها باید در بهار انجام شود. وقتی اندازه نشاها به حدی رسید که در هنگام جابجایی آسیب نمی دید، آنها را به زمین اصلی منتقل می کنند.
منابع :
http://en.wikipedia.org/wiki/Alnus_glutinosahttp://www.pfaf.org/user/plant.aspx?latinname=Alnu گياهان ديگر از همين جنس :
گياهان ديگر از همين خانواده :