Syzygium malaccense Malay apple که به فارسی سیب مالایا نامیده میشود، گیاهی از خانواده میرتاسه، بومی مالزی، اندونزی، ویتنام، تایلند، گینه نو، استرالیا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی گرمسیری خاک: انواع مختلفی از خاک های سبک تا سنگین
نام علمي
Syzygium malaccense
خصوصیات - معرفی
"سیب مالایا" درختی است نسبتاً سریع الرشد، به ارتفاع 12 تا 18 متر، با تاجی هرمی شکل یا استوانه و تنه ای راست که محیط تنه ی آن حدود 4.5 متر است. برگ ها همیشه سبز، با ارایش متقابل، با دمبرگی کوتاه، بیضوی تا نیزه ای شکل، صاف و چرمی، به رنگ سبز تیره و براق در سطح رویی و به رنگ سبز کمرنگ در سطح زیرین، به طول 15 تا 45 سانتیمتر و عرض 9 تا 20 سانتیمتر می باشند. رگبرگ ها در سطح رویی نامشخص ولی در سطح زیرین کمی برجسته می باشند. گل ها به تعداد زیاد و با عطری ملایم بوده که به صورت خوشه های 2 تا 8 تایی ظاهر می شوند. این گل ها دارای یک پایه ی قیفی شکل است که شامل 5 کاسبرگ سبز، 4 گلبرگ ارغوانی مایل به صورت تا قرمز تیره (در برخی موارد به رنگ سفید، زرد یا نارنجی) و تعداد زیادی پرچم های یکرنگ به طول حدود 4 سانتیمتر می باشند. در انتهای پرچم ها نیز بساک های زرد رنگ قرار گرفته اند. این گل ها با وجود زیبا بودن، توسط برگ ها بر روی درخت مخفی می مانند. اما زمانی که این گل ها ریزش می کنند، بر روی زمین فرش گلی زیبا به وجود می آید که بسیار جلب توجه می کند. میوه ها دوکی شکل، واژتخم مرغی یا زنگوله ای شکل، به طول 5 تا 10 سانتیمتر و عرض 2.5 تا 7.5 سانتیمتر می باشند. این میوه ها دارای پوستی نازک، صاف، مومی، به رنگ قرمز گل سرخی یا قرمز تیره یا در برخی موارد به رنگ سفید با رگه هایی از قرمز یا صورتی دیده می شوند. میوه ها دارای مزه ای شیرین و آبدار با طعمی ملایم هستند. هر میوه دارای یک بذر کروی شکل یا نیمکره ای شکل، به عرض 1.6 تا 2 سانتیمتر هستند. بخش خارجی بذرها به رنگ قهوه ای روشن و بخش داخلی به رنگ سبز می باشد. میوه های برخی از درختان این گونه کاملاً بدون بذر هستند.
شرایط نگهداری سیب مالایا
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرمسیری
خاک مورد نياز
انواع مختلفی از خاک های سبک تا سنگین
|
سیب مالایا درختی کاملاً گرمسیری است که نسبت به آب و هوای سرد مانند فلوریدا و کالیفرنیا به شدت حساس است. این درختان از محدوده ی سطح دریا تا ارتفاعات 2740 متری بالاتر از سطح دریا، در دره ها یا سراشیبی کود ها رشد می کنند. این گیاهان به آب و هوای مرطوب با بارندگی سالانه حدود 152 سانتیمتر یا بیشتر نیاز دارند.
این درختان به خوبی بر روی انواع مختلفی از خاک ها اعم از خاک های شنی و سبک تا سنگین و رسی رشد می کنند. تا حدودی به اسیدیته ی کم خاک مقاوم هستند اما نسبت به خاک های قلیایی واکنش نشان می دهند.
هر درخت سیب مالایا به طور متوسط حدود 21 تا 85 کیلوگرم میوه تولید می کند.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
ارزش غذایی:
میوه های این گیاه ارزش خوراکی بسیاری دارند و به صورت دسر، سالاد، تهیه ی آب میوه و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین گل های آن نیز خوراکی بوده و در سالادها مورد استفاده قرار می گیرد. برگ ها و شاخه های جوان نیز به صورت پخته شده و همراه با برنج مصرف می شوند.
هر 100 گرم از میوه های این گیاه دارای حدود 90.3 تا 91.6 گرم آّب، 0.5 تا 0.7 گرم پروتئین، 0.1 تا 0.2 گرم روغن، 0.6 تا 0.8 گرم فیبر، 0.26 تا 0.39 گرم خاکستر، 5.6 تا 5.9 میلیگرم کلسیم، 11.6 تا 17.9 میلیگرم فسفر، 0.2 تا 0.82 میلیگرم آهن، 0.003 تا 0.008 میلیگرم کاروتن، 3 تا 10 IU ویتامین آ، 15 تا 39 mcg تیامین، 20 تا 39 mcg ریبوفلاوین، 0.21 تا 0.40 میلیگرم نیاسین و 6.5 تا 17 میلیگرم اسکوربیک اسید می باشد.
نحوه تکثیر سیب مالایا
یکی از روش های تکثیر سیب مالایا، کشت بذرهای آن است زیرا این بذور به آسانی جوانه می زنند. معمولاً بذرها را در عمق 4 سانتیمتری از خاک بستر به صورت مستقیم در زمین اصلی یا به صورت خزانه کاری، کشت می کنند. در صورت خزانه کاری، می توان نهال های بذری را پس از 8 ماه به زمین اصلی منتقل کرد. تعدادی از این بذرها پس از ریزش میوه ها در پای درخت، جوانه خواهند زد. با وجود اینکه ازدیاد از طریق کشت بذرها یکی از روش های معمول تکثیر این گیاهان است اما برخی از انواع آن از طریق پیوند جوانه روی نهال های بذری تکثیر خواهند شد. استفاده از خوابانیدن هوایی و نیز ریشه دار کردن قلمه در خاک های شنی نیز برای ازدیاد این گیاهان موفق بوده است. قلمه های ریشه دار شده را نیز می توان 6 هفته پس از ریشه دار شدن به زمین اصلی منتقل کرد.