Rosa moschata musk rose که به فارسی رز مُشکی نامیده میشود، گیاهی از خانواده گل سرخیان ، بومی غرب هیمالیا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: مرطوب دمای محیط: نواحی معتدل تا نیمه سرد خاک: خاک های مرطوب و زهکش دار
خصوصیات - معرفی
"رز مُشکی" یا "رز موسکاتا" با نام علمی Rosa moschata یکی از گونه های جنس رز است که مورد کشت و کار قرار می گیرد. مبدأ اصلی این گیاه به طور قطع مشخص نیست اما احتمال می رود که این گونه از رزها بومی نواحی غرب هیمالیا باشد.
رز مُشکی گیاهی درختچه ای (به ارتفاع تا 3 متر) با گل های سفید رنگ و معطر می باشد. این گل ها فقط دارای 5 گلبرگ بوده و به صورت خوشه ای یا دسته ای در اواخر بهار ظاهر می شوند و تا اواخر پاییز –در مناطقی با آب و هوای گرم- گلدهی ادامه دارد. در مناطقی با آب و هوای سرد، گل ها در اواخر تابستان ظاهر می شوند. کاسبرگ ها به طول دو سانتیمتر و دارای نوکی کشیده و باریک هستند. به دلیل شباهت عطر این گل ها به عطر مُشک، به آنها رز مُشکی گفته می شود. عطر گل ها از پرچم های آن حاصل می شود.
روی ساقه خارهای صاف یا کمی خمیده وجود دارد. برگ ها به رنگ سبز روشن یا سبز مایل به خاکستری و به صورت مرکب دیده می شوند. هر برگ دارای 5 تا 7 برگچه تخم مرغی شکل می باشد. برگچه ها به صورت دندانه دار و دارای دندانه های کوچکی هستند. در برخی موارد در محل رگبرگ ها کرک وجود دارد. میوه ها کوچک و تخم مرغی شکل بوده و مانند میوه های سایر گونه های رز به آنها "هیپ" گفته می شود. این میوه ها به رنگ قرمز-نارنجی بوده و در پاییز ظاهر می رسند. هر میوه بیش از 15 میلیمتر قطر دارد اما دارای یک لایه نازکی از گوشت و تعداد زیادی بذر می باشد.
شرایط نگهداری رز مُشکی
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی معتدل تا نیمه سرد
خاک مورد نياز
خاک های مرطوب و زهکش دار
|
کشت این گیاهان در خاک های مرطوب موفقیت آمیز است. این گونه گیاهی، خاک هایی با پی اچ تقریباً خنثی و مکان های آفتابی را می پسندد. همچنین می تواند به خوبی در خاک های سنگین و رسی نیز رشد کند. اما خاک های غرقاب شده را نمی پسندد.
به خوبی در مخلوط با گیاهان خانواده پیاز یا آلیوم، جعفری، اسپرک و لگوم ها کشت می شود. کشت سیر در اطرف گیاه می تواند به حفاظت گیاه در برابر بیماری ها و حمله حشرات کمک کند. ولی اگر در کنار شمشاد کاشته شود، رشد بدی خواهد داشت.
کشت این گیاهان در مناطق بادخیز توصیه نمی شود زیرا وزش بادهای سنگین علاوه بر شکستن شاخه های ظریف و بهم ریختن شکل گلبرگ ها، سبب افزایش تبخیر و تعرق و پژمردگی گیاهان می شود. از اینرو توصیه می شود در مناطق بادخیز، گیاهان در پناه بادشکن کشت شوند.
نحوه تکثیر رز مُشکی
ازدیاد این گیاهان به روش های جنسی (توسط بذر) و غیرجنسی (رویشی) امکان پذیر است. در رویشگاه های طبیعی در روش تکثیر با بذر، پس از رسیدن میوه ها و باز شدن آنها، دانه ها به اطراف پراکنده شده و رویش می کنند. تکثیر رویشی از روش های قلمه زدن، خوابانیدن، پیوند زدن، استفاده از پاجوش و کشت بافت انجام می گیرد.