Euterpe edulis jucara که به فارسی جوکارا نامیده میشود، گیاهی از خانواده اریکاسه، بومی برزیل، پاراگوئه، آرژانتین می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: متوسط رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی گرمسیری خاک: انواع مختلفی از خاک ها
خصوصیات - معرفی
"نخل جوکارا" یکی از گونه های جنس Euterpe از خانواده ی نخلیان می باشد. این درخت ارتباط خویشاوندی نزدیکی با نخل آسای (Euterpe oleracea) دارد. این گونه ی گیاهی برای استفاده از میوه ها و مغز درخت کشت می شود. این گیاه در شمال آرژانتین، اکثر نواحی برزیل و پاراگوئه یافت می شود.
نخل جوکارا دارای ساقه ای منفرد یا به ندرت به صورت دسته ای، به طول 5 تا 12 متر و قطر 10 تا 15 سانتیمتر، به رنگ خاکستری، دارای گلسنگ، با تعداد زیادی مخروط به رنگ قهوه ای مایل به قرمز و به قطر یک تا دو سانتیمتر می باشد. برگ ها به تعداد 8 تا 15 عدد در تاج گسترده، غلاف ها به طول 0.8 تا 1.4 متر و شامل زبانکی به طول 2 تا 3 متر هستند. این برگ ها به رنگ سبز زیتونی تا سبز تیره بوده که در برخی موارد به رنگ مایل به قرمز یا نارنجی کمرنگ نیز دیده می شوند. برگ ها بدون کرک یا دارای فلس هایی به رنگ قهوه ای مایل به قرمز هستند. دمبرگ ها به طول 13 تا 54 سانتیمتر، پوشیده با فلس های انبوه به رنگ قهوه ای مایل به قرمز یا سیاه هستند. گل آذین ها به صورت خوشه ای ظاهر می شوند. میوه ها اطراف محور گل آذین و یا به صورت زیگ زاگ قرار می گیرند. این میوه ها در زمان خشک شدن به رنگ قهوه ای روشن یا قهوه ای مایل به قرمز دیده می شوند. میوه ها با کرک هایی به طول 0.1 میلیمتر پوشیده شده اند. این میوه ها کروی شکل بوده و هر میوه 1 تا 1.4 سانتیمتر قطر دارد.
شرایط نگهداری جوکارا
نور مورد نياز
متوسط
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرمسیری
خاک مورد نياز
انواع مختلفی از خاک ها
|
این گونه از نخل، گونه ای بسیار مقاوم می باشد. و به خوبی می تواند در دره ها و یا تپه ها به ویژه بر روی خاک های شنی و کوارتزی رشد کند. همچنین به خوبی نیز در جنگل های تخریب شده، مستقر شده اند.
این درخت کندرشد بوده و نواحی سایه دار را برای رشد ترجیح می دهد و در این نواحی 4 تا 5 سال قبل از میوه دهی می تواند خوب رشد کند.
برخی از پرندگان و حیوانات از میوه های این گیاه به وفور تغذیه می کنند و در نتیجه بذر آن را از طریق دفع، در نقاط مختلف جنگل پراکنده می سازند.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
میوه های این گیاه رزش خوراکی دارند.
از مغر درخت نیز به وفور استفاده می شود و عمده ترین دلیل کشت آن نیز استفاده از میوه ها و مغز درخت است.
از برگ های این گیاه نیز در تهیه کاهگل برای سقف خانه ها استفاده می کنند.
از این درخت و فرآورده های آن بطور سنتی در تهیه داروهای مختلف نیز بهره می گیرند.
روغن میوه ی آن برای درمان اسهال کاربرد دارد.
بذرهای این گیاه را پس از برشته کردن و له کردن برای درمان "تب" به کار می برند.
جوشانده و دم کرده ریشه های این گیاه برای درمان بیماری های کبد، دیابت، ریزش مو و درد ماهیچه ها مفید هستند.
مقابله به آفات جوکارا
آفات:
گزارش شده که لارو Caligo brasiliensis از این درخت تغذیه می کند.
نحوه تکثیر جوکارا
تکثیر نخل جوکارا از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد. این بذرها طی چند هفته تا چند ماه جوانه می زنند.
بذور باید در خاک های به خوبی آبیاری شده کشت شوند. آبیاری باید منظم صورت گیرد ولی آب ایستایی پای بوته ها ایجاد نشود.