Eremurus persicus که به فارسی سریش ایرانی نامیده میشود، گیاهی از خانواده سريشيان، بومی بومی طبس، خراسان جنوبی و غیره ... می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی خشک دمای محیط: 31 خاک: مکان های صخره ای
نام علمي
Eremurus persicus
خصوصیات - معرفی
ریشه ی گیاه سریش ایرانی ضخیم و لعاب دار است. یک ریزوم کوتاه ضخیم و راست چسبیده به تعدادی ریشه های کلفت شبیه به بازوان یک ستاره دریایی است که از مشخصات بارز شناسایی این گیاه است. همه برگ های دراز و باریک این جنس به صورت مجتمع بزرگ برگ های قاعده ایی نمایان می شوند. گل ها به رنگ های صورتی، سفید، زرد، مایل به سبز تا سبز متمایل به قهوه ای در طول یک خوشه خیلی بلند و بر روی یک ساقه بی برگ قرار گرفته اند. میوه کپسول این گیاهان مدور و بعضی موقع دراز است که در هنگام رسیدن با سه شکاف شکفته می گردد. داخل کپسول دانه های سه وجهی است که در بسیاری از گونه ها دارای پره های غشایی واضح است.
![]()
![]()
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
کمی خشک
دماي مورد نياز
31 درجه سانتیگراد
خاک مورد نياز
مکان های صخره ای
|
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
نتایج GC-MS نشان داد که اسانس سریش ایرانی غنی از ترپن ها و مشتقات آنها با فعالیت های ضدقارچی است. علاوه بر این، اسانس این گیاه دارای خواص ضدعفونی کننده ای است که قادر به کاهش پایداری سلول های Hep-G۲ و MCF-۷ به روش وابسته به غلظت می باشد.
عصاره ها و ترکیبات آنها همچنین می توانند اثر آنتی بیوتیک ها و دارهای ضد قارچی را افزایش دهند. یافته های ما نشان داد که اسانس گیاه سریش ایرانی بیشتر به منظور درمان عفونت های قارچی نسبت به عفونت های باکتریایی استفاده می شود. از این رو، اندام هوایی این گیاه منبع بالقوه امیدوار کننده فرمولاسیون مواد دارویی جدید و طبیعی هستند.
![سریش ایرانی - گیاهان بومی ایران]()
![سریش ایرانی - گیاهان بومی ایران]()
منابع :
پروندلبو؛ رونه‌مارک، هانس (۱۳۵۵)، لاله‌ها و زنبق‌ه
سید عبدالمجید آیت‌اللهی، بررسی ترکیبات شیمیایی و
گياهان ديگر از همين جنس :
گياهان ديگر از همين خانواده :