سونکویا

گیاه "سونکویا" یکی از گیاهان خانواده ی آنوناسه با میوه های خوراکی است. این گیاه جزو گیاهان دارویی نیز می باشد. سونکویا بومی مکزیک، آمریکای مرکزی و بخش هایی از آمریکای جنوبی است.

این گیاه به صورت درختی در اندازه های کوچک تا متوسط، به ارتفاع 6 تا 10 متر، با تنه ای کوتاه به قطر حدود 45 سانتیمتر و شاخه هایی پراکنده که در گیاهان جوان نیز به صورت خشن نمایان می شوند، است.

برگ ها خزاندار، با آرایش متناوب، با دمبرگی کوتاه، دوکی – بیضوی یا دوکی – نیزه ای تا دوکی – واژتخم مرغی، به طول 20 تا 30 سانتیمتر و عرض 10 تا 14 سانتیمتر و در انتها نوک تیز می باشند. هر دو سطح برگ ها پوشیده از کرک هایی به رنگ قهوه ای است و سطح زیرین برگ ها دارای رگبرگ هایی برجسته می باشد.

گل ها دارای عطری قوی هستند که با ظهور اولین برگ ها، ظاهر می شوند. این گل ها به صورت منفرد، گوشتی، بزرگ، مخروطی شکل یا کله قندی بوده که در ابتدا به وسیله یک جفت براکته محصور می شوند و به وسیله دمگلی کرکدار روی شاخه نگهداشته می شوند. این گل ها دارای کالیکس یا کاسه ی گل 3 قسمتی هستند. همچنین دارای 3 گلبرگ بسیار ضخیم خارجی به رنگ های مایل به زرد و ارغوانی و 3 گلبرگ کوچکتر در بخش داخلی به رنگ سفید مایل به شیری هستند. 

میوه ها دارای ساقه ای ضخیم، به صورت تخم مرغی شکل یا نسبتاً گرد، به عرض 15 تا 20 سانتیمتر، با برآمدگی های سخت، نسبتاً چهارگوش و مخروطی می باشد. انتهای این برآمدگی ها دارای انحنا و خمیدگی بوده که پشویده از کرک های قهوه ای رنگ است. به دلیل وجود این برآمدگی های نوک تیز در سطح این میوه ها به آنها "آنونای خاردار" نیز می گویند. پالپ میوه ها دارای عطری مطبوع، مانند عطر انبه، به رنگ زرد یا نارنجی، نرم، فیبری یا ملایم و دارای طعم و مزه ای مورد پسند و دلپذیر می باشد. 

بذرها به تعداد زیاد و به شکل واژتخم مرغی، به طول 2.5 تا 3 سانتیمتر، به رنگ قهوه ای تیره دیده می شوند. هر یک از این بذور در لایه ی غشایی نازک و محکمی محصور شده اند. در صورت رسیده بودن میوه ها، بذور به راحتی از آن جدا می شوند.

سونکویا بومی نواحی پست و ساحلی مکزیک و آمریکای مرکزی و بخش هایی از آمریکای جنوبی است. 

سونکویا آب و هوای گرم و مرطوب را برای رشد ترجیح می دهد و هرگز نباید در ارتفاعات بیش از 1200 متر کشت شود زیرا در این نواحی رشد نمی کند. 

به طور کلی میوه های این درخت در آمریکای مرکزی در فصل پاییز می رسند. 

میوه های این گیاه به صورت خام یا پس از تهیه آب میوه به صورت نوشیدنی به مصرف خوراکی می رسند. این میوه ها در بازارهای محلی به فروش می رسد. در صورت سخت بودن بیش از حد پوست میوه، این میوه ها زیاد محبوب بومیان منطقه و خریداران نخواهند بود. 

در مکزیک، از میوه های این گیاه برای درمان تب و سرماخوردگی استفاده می شود. در برخی مناطق دیگر به عنوان کاهنده ی یرقان (احتمالاً به دلیل رنگ آن) نیز یاد شده است. 

عصاره ی پوست آن نیز برای مقابله با اسهال خونی مؤثر است و چای حاصل از پوست داخلی میوه ها برای درمان ورم و آماس مفید می باشد.