آلوئه آفریقایی

"آلوئه آفریقایی" یکی از گونه های جنس آلوئه است که بومی آفریقای جنوبی می باشد. 

این گیاه بسیار کند رشد بوده و گلدهی آن زمانی صورت می گیرد که گیاه چهار یا پنج ساله شده باشد. زمان گلدهی از زمستان تا اوایل بهار (جولای تا سپتامبر در آفریقای جنوبی) می باشد. گل ها در گل آذین هایی به صورت خوشه های بلند و راست و استوانه ای ظاهر می شوند. این گل ها لوله ای شکل بوده و به رنگ نارنجی یا زرد دیده می شوند. 

این گونه از آلوئه ارتباط خویشاوندی نزدیکی با گونه های Aloe excelsa یا Aloe ferox دارد. 

برگ ها در این گونه نسبت به گونه Aloe arborescent، نامنظم تر قرار گرفته اند. این برگ ها خطی – نیزه ای بوده و به رنگ خاکستری – سبز دیده می شوند. حاشیه برگ ها نیز دارای دندانه هایی کوچک مایل به قرمز است.

گونه های مختلف آلوئه گیاهانی مقاوم به گرما، خشکی و حتی شوری هستند. علت مقاومت آنها ساختار خاص مورفولوژیکی این گیاه است. بذرهای این گیاه در شرایط اقلیمی مناسب در دمای 21 درجه سانتیگراد سبز می شوند. آلوئه به سرما بسیار حساس است. بطوریکه رشد آن در دمای کمتر از 10 درجه سانتیگراد متوقف می شود. از اینرو در اقلیم های سرد، این گیاه را در شرایط گلخانه تولید می کنند. اگرچه آلوئه دمای 50 درجه سانتیگراد را به خوبی تحمل می کند ولی دمای مناسب برای رشد و نمو این گیاه 20 تا 30 درجه سانتیگراد است. وزش بادهای گرم توأم با آفتاب شدید برای آن مناسب نیست و سبب تغییر رنگ برگ از سبز به قهوه ای شده و در این شرایط رشد گیاه متوقف می شود.

گونه های مختلف جنس آلوئه به رطوبت بالا، آب ایستایی و آبیاری زیاد حساس است. از اینرو آبیاری گیاهان باید زمانی انجام شود که خاک کاملاً خشک باشد. اگر هدف از کشت این گیاه تولید پاجوش برای تکثیر باشد، دوره های آبیاری کوتاه تر (با توجه به شرایط اقلیمی هر 7 تا 10 روز یکبار) توصیه می شود. چنانچه هدف از کشت، تولید ژل برای مصارف صنعتی باشد هر 14 روز و یا حتی 20 تا 30 روز یکبار (با توجه به شرایط اقلیمی محل رویش) گیاهان باید تحت آبیاری قرار گیرند.

آلوئه را در هر نوع خاکی می توان کشت کرد، ولی خاک های سبک که از زهکشی مناسبی برخوردار باشند برای کشت این گیاه توصیه می شود. خاک های لومی حاوی مواد آلی کم نیز خاک های مناسبی برای کشت این گیاه است. خاک های هوموسی و خاک هایی که از مقدار فراوانی مواد آلی برخوردار باشند برای کشت این گیاه توصیه نمی شوند. خاک های قلیایی تا «پی اچ» 5/8 خاک های مناسبی برای کشت آنها گزارش شده است.

امروزه از مواد مؤثره برگ های گونه های مختلف جنس آلوئه برای معالجه زخم ها، سوختگی ها، حساسیت های پوستی و همچنین درمان بواسیر استفاده می شود. مواد مؤثره این گیاه در دستگاه گوارش به عمل جذب مواد غذایی کمک کرده و در بهبود فعالیت کلیه ها نیز مؤثر است. از ژل این گیاه برای معالجه سوختگی هایی از نوع درجه سه حاصل از اشعه ایکس استفاده می شود. تحقیقات اخیر نشان می هند که ژل موجود در برگ آلوئه نقش مهمی در درمان سوختگی های ناشی از تشعشعات اتمی دارد. از این ژل همچنین در تولید کرم ها، لوسیون ها، شامپو، صابون و برخی شوینده ها در صنایع آرایشی و بهداشتی استفاده می شود. در برخی کشورها نیز از مواد مؤثره این گیاه نوشیدنی های دارویی به عنوان تقویت کننده دستگاه گوارش و همچنین به عنوان ملین تهیه می شود.