منگوستین تکمه ای

جنس گارسینیا یکی از جنس های خانواده ی کلازیاسه است که حدود 240 گونه دارد. اغلب گونه های این جنس بومی جنوب شرق آسیا می باشند. در گذشته، در آمریکا، گونه های این جنس جزو گونه های جنس Rheedia دسته بندی می شدند اما امروزه در جنسی جدا به نام Garcinia طبقه بندی می شوند.

"منگوستین تکمه ای" یا "چراپو"یکی از گونه های جنس گارسینیا است. این گیاه دارای میوه هایی با طعم مشابه اما متفاوت نسبت به منگوستین ارغوانی است. برخی از افراد، طعم و مزه میوه های آن را با نارنگی مقایسه می کنند اما این دو میوه هیچ ارتباط خویشاوندی با یکدیگر ندارند. میوه های این گیاه دارای پوستی نازک بوده که به راحتی با دست جدا خواهند شد. همچنین برخلاف منگوستین ارغوانی، این گیاهان می توانند در محیط های گلدانی نیز پرورش یابند. این درختان میوه اغلب در جنوب شرق آسیا و نیز به مقدار کمتر در باغ های خانگی فلوریدا کشت می شوند.

این درختان همیشه سبز و کندرشد بوده و در اندازه های کوچک تا متوسط دیده می شوند. برگ ها براق، به رنگ سبز تیره، با آرایش متقابل، تخم مرغی شکل و به طول 2 تا 5 اینچ می باشند. گل ها به رنگ قرمز بوده که در کنار برگ های سبز و به صورت چندتایی ظاهر می شوند. میوه ها به رنگ نارنجی روشن، با پوستی نازک و کاغذی و پالپی نارنجی رنگ هستند. میوه دهی این گیاهان اغلب در فصل تابستان رخ می دهد اما در مناطقی با شرایط آب و هوایی مناسب، می توانند در فصول مختلف به جز فصل زمستان به میوه دهی برسند.  

از نظر نیاز نوری به مکان های سایه در طول دوره ی نونهالی و مکان های سایه – آفتاب در زمان بلوغ گیاه نیاز دارند.

خاک های به خوبی آبیاری شده و اسیدی را برای رشد ترجیح می دهند. نسبت به خشکی نیز تحملی ندارند و به آبیاری منظم نیاز دارند.

تقریباً تمام گونه های جنس گارسینیا می توانند سرمای ملایم را تحمل کنند. این گونه ی گیاهی در دمای 36 درجه فارنهایت آسیب دیده و دمای حدود 32 درجه فارنهایت سبب مرگ آنها می گردد.

این گیاهان در برابر بادهای شدید مقاومتی نداشته و در این صورت باید از حفاظ برای مراقبت از آنها استفاده کرد.