خردل هندی

گونه های مختلف این جنس گیاهانی یکساله اند که منشأ آنها مدیترانه و غرب آسیا گزارش شده است.

خردل هندی یا خردل قهوه ای گیاهی است یکساله که رشد سریعی دارد و دارای ریشه ای دوکی شکل و نازک است. برخی محققین معتقدند که خردل هندی از تلاقی دو گونه Brassica nigra و Brassica rapa به وجود می آید. 

ساقه این گیاه مستقیم است و قسمت پایین آن فاقد کرک، ولی ناحیه فوقانی آن کم و بیش پوشیده از کرک می باشد. ساقه های فرعی با زاویه 30 تا 60 درجه از ساقه اصلی منشعب می گردند.

برگ ها دندانه دار و دارای بریدگی های کم و بیش عمیق می باشند. برگ های پایین ساقه با برگ های قسمت فوقانی آن، در اندازه و شکل تفاوت دارند.

گل های خردل هندی به طور متراکم در انتهای ساقه های اصلی و فرعی قرار می گیرند. گلبرگ ها کم و بیش بیضوی و به رنگ زرد روشن هستند.

میوه خردل هندی یا خردل قهوه ای از نوع خورجین به عرض 2 تا 3 میلیمتر که معمولاً با زاویه 30 تا 45 درجه نسبت به محور ساقه قرار می گیرد. در هر میوه، 10 تا 13 دانه وجود دارد. هر دانه به قطر 1.4 تا 1.8 میلیمتر، کروی شکل و به رنگ قرمز تیره مایل به قهوه ای می باشد. وزن هزاردانه 2.5 تا 3.5 گرم است.

دانه های خردل بدون بو هستند. وقتی در دهان جویده شوند، چربی آن احساس می شود که مزه اش کم و بیش تند است.

گونه های خردل را در هر نوع خاکی می توان کشت کرد ولی برای افزایش عملکرد، این گیاهان را باید در خاک های حاصلخیز کشت نمود. اگرچه کاشت این گیاهان در خاک های سبک شنی مناسب تر است، ولی رویش خردل در ماسه های بسیار نرم (ماسه بادی) و تهی از عناصر غذایی مطلوب نیست و رشد و نمو خردل در چنین خاک هایی به کندی صورت می گیرد. 

بین آبیاری و عملکرد، رابطه مستقیمی وجود دارد. به طوری که آبیاری سبب افزایش محصول می شود و کم آبی به طور بارزی سبب کاهش عملکرد دانه خواهد شد. از این رو آبیاری گیاهان در طول ماه های گرم و خشک سال ضرورت دارد.

این گیاهان به سرما حساس نیستند. بذرها در دمای 4 تا 5 درجه سانتیگراد نیز جوانه می زنند. گیاهان جوان قادر به تحمل سرمای 5- درجه سانتیگراد می باشند. رویش گونه های مختلف خردل در دمای 5.6 تا 24.9 درجه سانتیگراد صورت می گیرد.

پی اچ مناسب خاک برای خردل هندی بین 4.3 تا 8.2 است.

خردل دوره رویش کوتاهی دارد، لذا افزودن کودها و سایر مواد غذایی در طول رویش آنها مناسب نیست و گیاه قادر به جذب آنها نخواهد بود. از این رو قبل از کاشت و در فصل پاییز، هنگام آماده ساختن خاک، افزودن مواد غذایی مورد نیاز گیاه به خاک ضرورت دارد. ازت برای رویش خردل مناسب است، ولی در اضافه کردن آن به خاک باید دقت نمود، زیرا ازت سبب افزایش رشد رویشی خردل شده و از رشد زایشی آنها به نحو چشمگیری می کاهد.

دانه های خردل حاوی گلیکوزیدهای ازت دار نظیر سینالبین و سینیگیرین  (که آلیل ایزوتیوسیانات نامیده می شود) هستند. چنانچه دانه ها در دهان جویده شوند، مواد نامبرده تحت تأثیر آنزیم میروزیناز موجود در بزاق هیدرولیز می شوند و به موادی نظیر گلوکز، سولفات اسید پتاسیم و روغن خردل تبدیل می شوند. و آلیل تیوسیانات در این گونه از خردل ها سبب تند مزه شدن آنها می شود.

این گیاه برای درمان بیماری ها و ناخوشی های زیادی مانند سرماخوردگی، کمردرد، یبوست، سرفه و غیره مؤثر است.

برگ های خردل سرشار از ویتامین C است و در کشور چین آنها را به عنوان تقویت کننده و برای تصفیه ی خون به غذا اضافه می کنند.

اگر بینی تان گرفته است سراغ خردل بروید. خردل حاوی ترکیباتی مثل «میروزین» و «سینیگرین» است که خلط ها را روان و دفع آنها را آسان تر می کند.

زمانی که بی اشتها می شوید و یا احساس سنگینی می کنید جوشانده ی خردل می تواند کمکتان کند. در واقع خردل با افزایش ترشحات معده به هضم بهتر غذا کمک می کند.

زمانی که کمردرد دارید یا از دردهای روماتیسمی رنج می برید، خردل یک مسکن و گرم کننده ی خوب مفاصل است.

برگ های خردل سرشار از ویتامین C است و در کشور چین آنها را به عنوان تقویت کننده و برای تصفیه ی خون به غذا اضافه می کنند.

خردل با عفونت های مجرای تنفسی مقابله می کند. اگر سرفه می کنید خردل را دریابید.

در طول رویش خردل، ممکن است آفات آن را مورد حمله قرار دهند و خسارت های زیادی به بار آورند. از آفات خردل می توان از حشره ای به نام سوسک شلغم که متعلق به زیرخانواده هالتی سینه است نام برد. لاروها و حشرات بالغ از برگ ها و به خصوص از پارانشیم برگ تغذیه می کنند.

از دیگر آفات می توان از سوسک گل و حشره خردل نام برد. به وسیله یخ اب زمستانه می توان با سوسک شلغم مبارزه کرد. وفاتوکس هم از سموم مناسب برای مبارزه با این آفت است که مقدار مناسب مصرف آن 2.5 تا 3 کیلوگرم در هکتار است. برای ازبین بردن دو آفت دیگر، تا قبل از تشکیل گل ها می توان از فوسدرین به مقدار 2.6 تا 2.8 لیتر در هکتار استفاده نمود.