کامو کامو

گیاه "کامو کامو" درختی کوچک و پرشاخ و برگ، بومی جنگل های بارانی آمازون در پرو و برزیل است که حدود 3 تا 5 متر طول داشته و میوه هایی گیلاس مانند به رنگ قرمز-ارغوانی تولید می کند. این گیاه ارتباط خویشاوندی نزدیکی با جابوتیکابا (Myrciaria cauliflora) و گواوا (Myrciaria floribunda) دارد. یکی از مهمترین مشخصه های میوه های این گیاه، وجود مقدار زیادی ویتامین ث در آن می باشد که حدود 2 تا 3 درصد وزن تر میوه را به خود اختصاص داده است. 

کامو کامو دارای گل های کوچک با گلبرگ های مومی و سفید رنگ است که بوی مطبوع و ملایمی نیز دارند. این درخت دارای شاخ و برگ انبوه می باشد. برگ ها همیشه سبز، با آرایش متقابل و نیزه ای تا بیضوی شکل هستند. هر برگ حدود 3 تا 20 سانتیمتر طول و نیز حدود 1 تا 2 سانتیمتر نیز پهنا دارد. 

میوه های این گیاه در سطح وسیعی توسط بومیان مصرف شده و اغلب از گیاهان خودرو برداشت می شوند. 

این گیاه به خوبی می تواند در آب و هوای بسیار گرم، مرطوب و گرمسیری زنده بماند اما بهترین رشد را در نواحی نیمه گرمسیری خواهد داشت. همچنین در دماهای پایین تر (بالاتر از دمای یخ زدگی) نیز قادر به زندگی است. 

درختان کاموکامو به آبیاری فراوان برای رشد بهینه نیاز دارند. به طوری که می تواند سیلاب های را نیز تحمل کند. ریشه های این گیاه و حتی بخش هایی از اندام های هوایی آن قادرند حدود 4 تا 5 ماه در داخل آب باقی بمانند، بدون اینکه آسیبی به گیاه وارد شود. 

گیاهان تکثیر شده به وسیله ی بذر، سه سال پس از تولید نهال های بذری به باردهی می رسند. گلدهی در انتهای فصول خشک صورت گرفته و میوه ها نیز در فصول بارانی برداشت می گردند. 

مطالعات بر روی گونه های وحشی و کولتیوارهای کشت شده نشان داده که هر دو نوع گیاه می توانند برای حدود چندین دهه تولید میوه نمایند. 

هر درخت خودرو به طور متوسط حدود 12 کیلوگرم میوه تولید می کند. اگر حدود 600 تا 1100 درخت در هکتار کشت شود، می توان تقریباً 12 تن در هکتار برداشت داشت. به هر حال با استفاده از تکنیک های مناسب باغبانی نظیر استفاده از درختان پرمحصول، هرس مناسب، تغذیه ی کافی و غیره می توان به میزان بیشتری محصول نیز دست یافت. 

ارزش غذایی و ترکیبات شیمیایی:

هر صد گرم از میوه های تازه ی این گیاه حاوی حدود 0.4 گرم پروتئین، 5.9 گرم کربوهیدرات ها، 0.44 گرم نشاسته، 1.28 گرم قند، 1.1 گرم فیبرهای رژیمی، 0.2 گرم چربی، 15.7 میلیگرم کلسیم، 0.2 میلیگرم مس، 0.53 میلیگرم آهن، 12.4 میلیگرم منیزیم، 2.1 میلیگرم منگنز، 83.9 میلیگرم پتاسیم، 11.1 میلیگرم سدیم، 0.2 میلیگرم روی، 1882 تا 2280 میلیگرم ویتامین ث می باشد. میوه های این گیاه سرشار از ویتامین ث بوده و مقدار این ویتامین در میوه ها حدود 2 تا 3 درصد وزن تر میوه می باشد.

همچنین این میوه ها غنی از فلاونوئیدها مانند آنتوسیانین ها، فلاونول ها، کاتکین ها، دلفینیدین 3-گلوکوزید، سیانیدین 3-گلوکوزید، الاژیک اسید و روتین می باشند. و خواص آنتی اکسیدانی آنها به اثبات رسیده است.