ترات

گیاه "ترات" یا رمس درختچه ای کبود رنگ با انشعابات راست و گوشتی به ارتفاع 25 تا 100 سانتیمتر با شاخه های یک ساله نا منظم برخاسته از ساقه های کوتاه چوبی سال گذشته است. شاخه های جوان کم و بیش ایستاده می باشند. این ساقه ها شکننده به رنگ روشن تا سبز کلمی - عاجی رنگ یا به هنگام خشکی زرد مومی می شوند. برگ ها به فلس های کوتاه سه گوشه و کوچک تبدیل شده اند. دارای حاشیه غشایی است. گل آذین خوشه ای و طویل و بال میوه آن گرد، درشت و تخم مرغی شکل، یکی از گیاهانی که گسترده وسیعی در مناطق خشک دارد. این گونه با شرایط سخت بیابانی به خوبی سازش پیدا کرده و دامنه وسیعی از درجه حرارت های بسیار بالا و پایین را می تواند به خوبی تحمل نماید از طرفی خشکسالی های پی در پی با توجه به سیستم ریشه ای افقی و عمودی نتوانسته است این گونه را از بین ببرد و از طرفی وجود سیستم های مقاومت به شوری و شرایط بیابانی از قبیل کاهش شاخ و برگ، تغییر رنگ گیاه و سایر تغییرات فیزیولوژیکی در گیاه از موارد دیگری است که باعث سازگاری آن با محیط شده است. ترات به طور عمده دارای یک ریشه اصلی بوده که در خاک های دارای ساختمان سست و نرم بیشتر توسعه عمودی دارد. از نظر فنولوژیکی، این گیاه به طور معمول در اواخر زمستان با فراهم شدن درجه حرارت و رطوبت مورد نیاز، شروع به رشد نموده، در اواسط مهرماه به گل رفته و حداکثر تا اواخر آذرماه بذرهای آن به مرحله رسیدگی فیزیولوژیکی می رسند.

درختچه ترات در خاک های سبک روييده، مقاوم به خشكی، شوری و گرما بوده در نواحی استپی و حاشيه كوير يافت می شود.

اين درخت به دليل مقاومت در برابر خشكی و رشد نسبتاً سريع، كاربرد فراوانی در احيای پوشش گياهی و مراتع نواحی نيمه خشک و حاشيه كوير داشته و برای تثبيت شن های روان و بادشكن كاشته می شود. ريشه اين گياه گسترده است.