Aster amellus Italian aster که به فارسی گل ستاره ایتالیایی نامیده میشود، گیاهی از خانواده کاسنی، بومی ایتالیا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: مرطوب دمای محیط: نواحی معتدل تا نیمه گرمسیری خاک: خاک های حاصلخیز و مرطوب
خصوصیات - معرفی
"گل ستاره ایتالیایی" با نام علمی Aster amellus گیاهی علفی و چندساله از خانواده ی گل ستاره ای ها است. این گیاه بومی ایتالیا است و امروزه از نواحی کوهستانی اروپا مانند پیرنیز و آلپ تا غرب آسیا (ترکیه) و آسیای مرکزی (قزاقستان) یافت می شود. این گیاه به طور متوسط حدود 20 تا 50 سانتیمتر ارتفاع دارد. ساقه ها و شاخه های آن افراشته و برگ ها به رنگ سبز تیره می باشند. برگ های ابتدایی واژتخم مرغی و دمبرگ دار هستند ولی برگ هایی که روی ساقه قرار گرفتند بدون دمبرگ، به شکل خطی یا نیزه ای و با آرایش متناوب می باشند. گل ها به رنگ ارغوانی یا یاسی می باشند. دوره ی گلدهی این گیاهان طولانی بوده و از جولای تا اکتبر ادامه دارد. این گل ها هرمافرودیت (دارای اندام های جنسی نر و ماده بر روی یک گل) می باشند. گرده افشانی گل ها به صورت اتوگامی (خودگرده افشانی) یا توسط حشرات (انتوموگامی) صورت می گیرد. میوه های این گیاهان به صورت فندقه هایی هستند که در اکتبر می رسند.
واریته های زیبای این گونه شامل Blue king و King George است که دارای گل هایی به رنگ آبی روشن می باشند. همچنین واریته ی Sonia نیز از این گونه دارای گل هایی به رنگ صورتی متمایل به گلی است. که همگی آنها دارای گل های زبانه ای (در مرکز) زرد رنگ و معطر هستند.
شرایط نگهداری گل ستاره ایتالیایی
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی معتدل تا نیمه گرمسیری
خاک مورد نياز
خاک های حاصلخیز و مرطوب
|
این گیاهان از سطح دریا تا ارتفاعات حدود 800 متر بالاتر از سطح دریا مشاهده می شوند. همچنین در زمین های صخره ای و آهکی رشد می کنند.
بهترین شرایط رشدی برای آن، استفاده از خاک حاصلخیز، به خوبی آبیاری شده و قلیایی است. اگر چه خاک های حاصلخیز را می پسندد اما نسبت به خاک های فقیر نیز متحمل است.
همچنین به مکان های باز و با آفتاب کامل نیاز دارد. و نمی تواند در مکان های سایه به خوبی رشد کند.
در دماهای پایین تا حدود -25 درجه سانتیگراد می تواند مقاومت کند.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
کاربردها و خواص درمانی:
از این گیاه به دلیل گل های فراوان و زیبا به عنوان گیاهی زینتی استفاده می شود. همچنین در حاشیه کاری ها یا به صورت منفرد در طراحی فضای سبز نیز کاربرد دارد.
علاوه بر استفاده های زینتی، برگ های این گیاهان نیز ارزش خوراکی دارند. هر صد گرم از برگ های خشک این گیاه حاوی حدود 305 کالری انرژی، 32.8 گرم پروتئین، 5.5 گرم روغن، 50 گرم کربوهیدرات، 8.6 گرم فیبر، 11.7 گرم خاکستر، 328 میلیگرم کلسیم، 594 میلیگرم فسفر، 31 میلیگرم آهن، 4164 میلیگرم پتاسیم، 26 میلیگرم ویتامین آ، 1.41 میلیگرم تیامین (ویتامین ب1)، 2.81 میلیگرم ریبوفلوین (ویتامین ب2)، 8.59 میلیگرم نیاسین (ویتامین ب6) و 688 میلیگرم ویتامین ث می باشد.
ریشه های این گیاه نیز خواص ضد التهاب، ضد سرفه، تصفیه کننده خون و جلوگیری از خونریزی های درونی را دارد. همچنین در درمان بیماری های ریوی، سرفه و مالاریا نیز کاربرد دارند. در نپال، عصاره ی حاصل از ریشه ها برای درمان سوء هاضمه و نیز در مصارف خارجی برای درمان سوختگی ها مورد استفاده قرار می گیرد.
نحوه تکثیر گل ستاره ایتالیایی
یکی از روش های تکثیر این گیاهان، کشت بذرهای آنها است. بذرها را باید به صورت سطحی در بهار در شاسی های سرد کشت کرد. پس از کشت بذرها نباید اجازه داد تا خاک خشک شود. استفاده از پیش تیمار سرمادهی برای دو هفته قبل از کشت می تواند سرعت جوانه زنی بذور را افزایش دهد. بذور حدود دو هفته پس از کشت در دمای 20 درجه سانتیگراد جوانه می زنند.
روش دیگر تکثیر گل ستاره ایتالیایی، استفاده از تقسیم بوته در فصل بهار یا پاییز است. گیاهان را پس از تقسیم به فاصله 60 تا 70 سانتیمتر (گیاهان پابلند) یا 30 تا 45 سانتیمتر (گیاهان پاکوتاه) کشت می کنند.