۱۳۹۴ دوم تیر

تزیمبالو

Solanum caripensetzimbalo که به فارسی تزیمبالو نامیده میشود، گیاهی از خانواده بادمجانیان بومی جنوب آمریکا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی گرم خاک: کشت در انواع مختلفی از خاک ها

نام علمي

Solanum caripense

نام لاتين

tzimbalo

خانواده (تيره)

Solanaceae

خصوصیات - معرفی

گیاه "تزیمبالو" یا نام علمی Solanum caripense یکی از درختچه های همیشه سبز از خانواده ی بادمجانیان (Solanaceae) می باشد. این گیاه بومی جنوب آمریکا بوده و دارای میوه های خوراکی است.

میوه ی تزیمبالو ارتباط خویشاوندی نزدیکی با میوه Pepino (Solanum muricatum) دارد. و اعتقاد بر این است که تزیمبالو از اجداد گونه های وحشی پپینو می باشد.

همچنین این گیاه از خویشاوندان گونه های دیگری از بادمجانیان مانند گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum)، نارانجیلا (Solanum quitoense) و گیاه تخم مرغ (Solanum melongena) است.

میوه این گیاه حتی در نواحی بومی آن مانند کلمبیا، اکوادور، بولیوی، پرو و شیلی نیز بسیار کمیاب است.

این گیاه دو تا سه سال پس از کشت بذرها به باردهی می رسد. میوه ها گرد، سته ای و به اندازه ی دو سانتیمتر بوده که در زمان رسیدن کامل به رنگ زرد تا سبز کمرنگ با خطوطی طولی و به رنگ تیره دیده می شوند. مزه و بافت این میوه ها همانند پپینو است و بسیار آبدار می باشد.

شرایط نگهداری تزیمبالو

نور مورد نياز

زیاد

آبياري و رطوبت

کمی مرطوب

دماي مورد نياز

نواحی گرم

خاک مورد نياز

کشت در انواع مختلفی از خاک ها

این گیاه آب و هوای گرم و بدون یخبندان را برای رشد ترجیح می دهد. گیاه می تواند در دماهای کمتر از -2.5 درجه سانتیگراد (27 تا 28 درجه فارنهایت( نیز زنده بماند اگرچه ممکن است در این شرایط، برگ ها ریزش کنند. تزیمبالو می تواند فصول گرم و طولانی مدت را تحمل کند و در چنین شرایطی رشد کند.

این گیاه همچنین برای رشد بهینه به آفتاب کامل و آبیاری منظم نیاز دارد.

تزیمبالو به خوبی در شرایط گلخانه ای می تواند رشد کند.

مقابله به آفات تزیمبالو

این گیاه نسبت به سرما، آفات و بیماری ها حساس می باشد. ولی مانند سایر اعضای خانواده ی بادمجان، این گیاه نیز بیشترین جذب حشرات مانند آفت ها، پروانه های سفید، سوسک ها و عنکبوت ها را دارد.