۱۳۹۴ بیست و نهم آبان

ماگنولیا سولانجینا

Magnolia soulangeana saucer magnolia که به فارسی ماگنولیا سولانجینا نامیده میشود، گیاهی از خانواده Magnoliaceae بومی فرانسه می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی نیمه گرمسیری خاک: خاک های مرطوب با پی اچ خنثی تا کمی اسیدی

نام علمي

Magnolia soulangeana

نام لاتين

saucer magnolia

خانواده (تيره)

Magnoliaceae

خصوصیات - معرفی

گیاه زینتی "ماگنولیا سولانجینا" گونه ای از جنس و خانواده ماگنولیا می باشد. این گونه یک گیاه هیبرید است. درختی خزاندار یا گل های بزرگ، زودگل ده، در رنگ های مختلف سفید، صورتی و ارغوانی است. این گیاه یکی از معمول ترین ماگنولیاهایی است که در باغبانی در بریتانیا به خصوص جنوب انگلستان و ایالات متحده استفاده می شود. این هیبرید اولین بار در فرانسه و از طریق دورگ گیری بین گونه های Magnolia denudata و Magnolia liliiflora در سال 1820 تولید شد. و نتاج آن به تعدا بیشتر، دارای گل های پیشرسی بود که در سال 1826 تولید شد. این هیبرید به سرعت از فرانسه به انگلستان و بخش های دیگر اروپا و همچنین آمریکای شمالی منتقل و کشت شد. و سپس در بسیاری دیگر از کشورها، کشت و کار آن افزایش یافت. این گونه ی هیبرید، نسبت به والدین خود گل های بیشتری تولید می کند.

ماگنولیا سولانجینا به صورت درختچه ای بزرگ یا درختی کوچک رشد می کند. برگ های آن دارای آرایش متناوب، ساده، براق، به رنگ سبز تیره و تخم مرغی شکل بوده که روی ساقه های قوی قرار دارند. گل های بسیار زیبای آن روی درختان بدون برگ و قبل از تشکیل برگ ها در اوایل بهار ظاهر می شوند. سپس برگ ها پس از یک دوره ی کوتاه از تابستان تا پاییز تشکیل می گردند. گل های این گیاه، بزرگ به عرض 10 تا 20 سانتیمتر و به رنگ های مختلف از سفید، صورتی و خرمایی دیده می شوند. در یکی از واریته های آمریکایی این گونه، گل هایی به عرض 35 سانتیمتر، به رنگ سفید یا ارغوانی مایل به صورتی کمرنگ نیز گزارش شده است. واریته های دیگر ممکن است گل هایی تیره تر یا کمرنگ تر نیز تولید کنند. این گل ها کروی شکل یا فنجانی یا نعلبکی شکل می باشند. به دلیل نعلبکی شکل بودن آنها، نام انگلیسی شان Saucer magnolia می باشد.

یکی از ویژگی های این گونه های ماگنولیا، کشت و کار آسان آنها است. همچنین نسبت به باد و خاک های قلیایی نیز متحمل می باشند.

بهترین رشد را در خاک هایی با پی اچ خنثی تا کمی اسیدی و دارای رطوبت کافی و مکان هایی با آفتاب کامل تا کمی سایه و دارای حفاظ در مقابل بادهای سرد دارد. سرمای دیررس ممکن است به جوانه های گل این گیاه آسیب برساند.

شرايط اقليمی گرم و مرطوب را بيشتر می پسندد ولی در نواحی بيابانی نيز در صورتی كه از گزند بادهای شديد در امان باشد، خوب رشد می كند. ريشه درخت عميق بوده و بهتر است آبياری عميق ماهانه در مورد آن اعمال گردد. بهترين زمان برای كاشت نهال آن اسفند يا فروردين ماه می باشد.

اگر بخواهیم گیاه را در محیط هایی با فضای کمتر پرورش دهیم، برای کم حجم کردن گیاه می توان در اواسط تابستان زمانی که برگ ها خزان کردند، هرس را انجام دهیم.

نور مورد نياز

زیاد

آبياري و رطوبت

کمی مرطوب

دماي مورد نياز

نواحی نیمه گرمسیری

خاک مورد نياز

خاک های مرطوب با پی اچ خنثی تا کمی اسیدی

مقابله به آفات ماگنولیا سولانجینا

از جمله آفاتی که به گیاهان ماگنولیا آسیب می رساند می توان به شته، شپشک (که فعالیت آن موجب بروز لکه های سفید رنگ روی برگ ها می شود) و کنه تار عنکبوتی اشاره کرد. از بیماری های این گیاه نیز می توان از لکه برگی، بلایت باکتریایی، شانکر ساقه و تنه، سفیدک پودری و پژمردگی ورتیسلیوم نام برد.

نحوه تکثیر ماگنولیا سولانجینا

ازدیاد این گیاهان به وسیله کشت بذر پاییز و بهار، یا به وسیله ریشه دار کردن قلمه چوب نرم از اواخر بهار تا اوایل تابستان و یا به وسیله ریشه دار کردن قلمه چوب نیمه رسیده از اواخر تابستان تا پاییز صورت می گیرد.