|
لیلکی ایرانی یک گونه از جنس Gleditsia . بومی غرب آسیا، در آذربایجان و شمال ایران تا دریای خزر می باشد. این درخت یک درخت خزاندار به ارتفاع 12 متر، و با شاخه هایی پوشیده از خارهای متعدد به طول 10 تا 20 سانتی متر می باشد. گل ها متمایل به سبز و خوشه ای به طول 10 سانتی متر. میوه نیام دار و به طول 20 سانتی متر و عرض 3 سانتی متر می باشد.
|
|
|
|
این گونه بسیار شباهت به گونه Gleditsia japonica از آسیای شرقی دار.
|
|
|
|
لیلکی ایرانی یکی از گیاهانی است که عمل تثبیت نیتروژن را انجام می دهد.
|
|
|
|
محل رویش این درخت در ایران در نقاط پست و مرطوب جنگل های شمال می باشد. دامنه انتشار آن از جنگل های آستارا تا نور است. و در نواحی شرقی و شمال شرقی البرز نمی روید. معمولا در سواحل انتشار بیشتری دارد و همچنین در ارتفاعات بالای 500 متر نیز نمی روید.
|
|
|
|
درخت لیلکی ایرانی دارای تاج باز و پهن می باشد و برگ های آن مرکب و شانه ای و میوه های آن کشیده و عنابی رنگ و درشت است. ساقه و تنه آن دارای خارهای درشت به طول 15 سانتی متر می باشد. برگ های آن شانه ای-مرکب به طول 15 تا 25 سانتی متر و دارای 12 تا 20 برگچه به طول 2 تا 5 سانتی متر می باشد.
|
|
|
|
زمان شروع گلدهی لیلکی ایرانی اواسط بهار می باشد.
|
|
|
|
گل های این گیاه هرمافرودیت (دارای گل های ماده و نر روی یک گیاه) و معطر هستند. و گرده افشانی گل های آن توسط حشرات صورت می گیرد.
|
|
|
|
رشد مناسبی در خاک های لومی دارد ولی معمولاً در بیشتر خاک ها می تواند کشت شود. به نور زیادی نیاز دارد و بهتر است در مکان های سایه کشت نشود. این درختان به تنش خشکی و هوای آلوده مقاوم هستند.
|
|
|
|
آب و هوا: سرما و گرما و شرایط ساحلی را قبول می کند. این گیاه تابش مستقیم خورشید، باد، دود، و گرد و خاک را تحمل می کند.
|
|
|
|
هرس: برای سبک کردن تاج و ممانعت از شکستن شاخه ها توصیه می شود که هر ساله در پائیز هرس و تنک شود.
|
|
|
|
این درخت دارای چوب بسیار سختی است. در مصارف روستایی جهت استفاده به عنوان پایه ی انبار برنج و پایه ی بنا به کار می رود. از میوه های سبز آن برای تغذیه گاوهای گوشتی استفاده شده و میوه های رسیده آن نیز به عنوان علوفه زمستانی گاوها می باشد. پوست درخت نیز می تواند به عنوان غذای دام ها مورد استفاده قرار گیرد.
|
|
|
|
این گیاهان مقاوم به قارچ عسلی هستند.
|
|
|
|
تکثیر لیلکی از طریق کشت بذر می باشد. بذور 24 ساعت قبل از کشت در آب گرم خیسانده شده و در بهار در گلخانه کشت می شوند. یا در پاییز یا زمستان در خزانه هوای آزاد کشت می گردند.
|
|
|
|