علف شیر

"علف شیر" گياهى است يکساله، خيزان و يا بالارونده که توسط بذر تکثير مى يابد. ساقه هاى آن به طول ۱۵۰ سانتیمتر، منشعب، ضعيف، چهارگوش و داراى خارهایی تيغ مانند، خشن و قلاّب دار هستند. برگ هاى اين گياه باريک و سرنيزه اى شکل که به صورت فراهم و به تعداد ۶ تا ۹ برگ در هر گره ديده مى شوند. رنگ آنها سبز تيره است و به طول ۳ تا ۶ سانتیمتر و عرض ۳ تا ۸ ميلیمتر هستند. سطح بالایی برگ شياردار و پوشيده از کرک هاى نوک تيز و خشن است.

گل ها کوچک، به پهناى ۲ ميلیمتر و سفيدرنگ هستند و بر روى پايهٔ کوتاهى در بغل برگ ها قرار دارند و شامل ۴ گلبرگ هستند.

ميوهٔ اين گياه گرد، به قطر ۴ تا ۶ سانتیمتر و شامل کرک هاى چسبنده است. بذرها کروی، پوشيده از کرک هاى زبر و خارمانند هستند و در قاعده غده اى شکل و در رأس قلاّب مانند هستند. هر گياه قادر است حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ بذر توليد کند که اين بذرها معمولاً در طول سال و در عمق ۱ تا ۵ سانتیمترى خاک جوانه مى زنند.

موسم گلدهى اين گياه ارديبهشت تا مهرماه است.

اين گياه خاص نواحى مرطوب بوده و سايه دوست است و عموماً در زير بوته زارها، بيشه زارها، باغ ها، جنگل ها و در زمين هاى باير و غلاّت پایيزه ديده مى شود.

این گیاه خاک های کمی مرطوب و مناطق سایه – آفتاب را ترجیح می دهد. اگرچه به خاک های خشک مقاوم هستند اما در صورت خشک بودن خاک و تابش شدید آفتاب، دچار سوختگی خواهند شد. همچنین نمی توانند به خوبی در آب و هوای بسیار گرم رشد کنند. 

تکثیر این گیاه از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد. بهترین زمان شکت بذرها، بلافاصله پس از رسیدن بذرها و در اواخر تابستان است. همچنین می توان بذرها را در بهار کشت کرد ولی سرعت جوانه زنی آنها کاهش می یابد.