Citrus sudachiSudachi که به فارسی سوداچی نامیده میشود، گیاهی از خانواده سدابیان بومی ژاپن می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری خاک: خاک های حاصلخیز
خصوصیات - معرفی
"سوداچی" یکی از درختان خانواده ی سدابیان و جنس مرکبات یا سیتروس است. این درخت در اندازه ی متوسط و به طول 15 تا 25 فوت دیده می شود. اعتقاد بر این است که این گیاه یک هیبرید بین گونه های Citrus ichangensis و Citrus reticulata است. اما مشاهده شده که برخی گونه های مشابه آن به وسیله ی بذر نیز تکثیر شده اند.
گل های آنها به رنگ سفید بوده و در بهار شکوفا می شوند.
میوه ها در اندازه های غیرمعمول و بسیار بزرگتر از کلماندین یا کوچکتر از نارنگی دیده می شوند. میوه های رسیده به رنگ نارنجی بوده اما اغلب وقتی که سبز رنگ هستند مورد استفاده قرار می گیرند. این میوه ها بسیار ترش و اسیدی بوده اما طعم و مزه ای بسیار خوب و مورد پسند دارند. هر میوه دارای تعدادی بذر صاف و بزرگ می باشد. این بذرها به صورت چندجنین و سبز رنگ می باشند.
میوه های این گیاه در ژاپن بسیار شناخته شده اند و در این نواحی در سطح وسیعی رشد کرده و به بازار عرضه می شوند. این میوه ها معمولاً در فصل پاییز و زودتر از بسیاری از مرکبات دیگر، می رسند. در ژاپن، میوه های سوداچی در کنار سایر مرکبات مانند نارنگی یوزو به فروش می رسند.
شرایط نگهداری سوداچی
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری
خاک مورد نياز
خاک های حاصلخیز
|
درختان سوداچی نسبت به یخبندان تا حدودی مقاوم هستند و حتی نسبت به تعدادی از لاین های مشابه مانند نارنگی یوزو نیز مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند.
این درختان در شرایط دریافت نور کامل خورشید، رشد مناسب تری خواهند داشت.
از نظر نیاز آبی، به آبیاری مناسب و منظم در طول ماه های گرم نیاز دارند. در طی فصول سرد باید میزان آبیاری کمتر صورت پذیرد.
مانند بسیاری از مرکبات دیگر، برای رشد بهینه به خاک های حاصلخیز یا تغذیه ی مناسب و کودهای بارور کننده ی خاک نیاز دارند.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
میوه های این گیاهان ارزش خوراکی دارند. اگرچه این میوه ها بسیار ترش و اسیدی هستند اما طعم و مزه ای خوب و مشابه طعم لیمو شیرین دارند.
میوه های سوداچی هم به صورت تازه خوری و هم به عنوان چاشنی در بسیاری از نوشیدنی ها و دسرها مورد استفاده قرار می گیرند. یا در اسلایس ها و قاچ های کوچک در کنار برخی از غذاها سرو می شوند.
این میوه ها همچنین سمبل اداره ریاست توکوشیما در ژاپن هستند.
ترکیبات شیمیایی:
در میوه های سوداچی همانند آب لیموترش و لیمو شیرین، مقدار فراوانی فلاونوئید اریوسیترین (eriocitrin) وجود دارد. درحالی که این ماده در نارنگی یوزو یا کابوسو وجود دارد.
همچنین در پوست این میوه ها نئواریوسیترین (neoeriocitrin) وجود دارد.
اریوسیترین ها و نئواریوسیترین ها به عنوان آنتی اکسیدان های قوی شناخته شده اند.
مطالعات نشان داده که ترکیبات موجود در سوداچی، جذب کلسیم را در بدن افزایش می دهد.
همچنین در برخی پژوهش ها مشخص شده که این میوه ها سبب کاهش سطح گلوکز یا قند در بیماران دیابتی می شود.
نحوه تکثیر سوداچی
تکثیر سوداچی معمولاً از طریق پیوند زدن صورت می گیرد، اما می توان آنها را از طریق کشت بذرهایشان نیز تکثیر نمود. بذرهای این گیاهان در صورت خشک شدن، بسیار به کندی جوانه خواهند زد.