جانگلساپ

دانستنیهای علمی

جانگلساپ درختی است بومی جنگل های آفریقای مرکزی، شامل کُنگو، آنگولا، زامبیا، غنا، نیجریه و کامرون. همچنین در مناطقی مانند هاوایی، مالزی و استرالیا نیز کشت می شود ولی در این نواحی تاکنون میوه ای تولید نکرده. میوه این درخت دومین میوه بزرگ روی زمین است.

خصوصیات - معرفی

خصوصیات گیاهشناسی: جانگلساپ یکی از درختانی سریع الرشد در نواحی گرمسیر آفریقا است که تا 30-8 متر طول دارد و قطر تنه آن به بیش از 2 متر می رسد. این درخت دارای برگ های طویلی به طول 40-20 سانتیمتر و گل های بزرگی که میوه های خوراکی حدود 6-4 کیلوگرم تولید می کند، است. وزن میوه آن به 15 کیلوگرم نیز می رسد. این میوه ها دارای طعم مطلوبی است که میزان مطلوبیت مزه آن بسته به سلیقه افراد می تواند متغیر باشد. میوه های این درخت بیشترین تقاضا را در آفریقا دارند و میوه های بزرگتر، گرانتر هستند. این میوه ها بسیار مورد پسند افراد بومی و محلی هستند.

شرایط نگهداری جانگلساپ

نور مورد نياز متوسط آبياري و رطوبت کمی مرطوب دماي مورد نياز مقاوم نسبت به دمای پایین درجه سانتیگراد خاک مورد نياز خاک های غنی با زهکش و رطوبت مناسب

شرایط محیط رشد: درختان به خاک غنی، اسیدی و مرطوب اما با زهکشی مناسب نیاز دارد. به دلیل اینکه در نواحی جنگلی رشد می کند، نسبت به سایه مقاوم می باشد اما نسبت به بادهای مخرب حساس است. و نسبت به دماهای پایین نیز مقاوم است.

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی:

در هر 100 گرم میوه این درخت حدود 2.1 گرم پروتئین، 0.6 گرم چربی، 3.5 گرم کربوهیدرات، 6 گرم فیبر و حدود 14 گرم سدیم وجود دارد.

میوه های این گیاه عموماً بصورت تازه مصرف می شوند. میوه ها و برگ ها دارای آلکالوئیدها می باشند. این میوه ها سرشار از ویتامین A هستند.

میوه ها معمولاً برای بیماری های روده استفاده می شوند. خاصیت مسکنی دارند. همچنین به عنوان ضماد برای کاهش ورم و درد مفاصل و رماتیسم کاربرد دارند. برای درمان اسهال، اسهال های خونی، تنظیم چرخه قاعدگی، بیماری های صرع، تشنج، اسپاسم و بیماری های معده نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

مقابله به آفات جانگلساپ

آفات و بیماری ها: بیماری های قارچی اغلب به این گیاه ممکن است آسیب برسانند.

نحوه تکثیر جانگلساپ

تکثیر: تکثیر این گیاه از طریق بذر صورت می گیرد.

هشدار - عوارض جانبی

هشدار: احتمالاً بذور این گیاه دارای مواد سمی است. بنابراین در مصرف آن باید دقت کرد.

پاوپاو بیریبا فلفل میمون سونکویا پیندائیبا آنونا پالودوسا