سينگونيوم

دانستنیهای علمی

جنس سينگونيوم (تلفظ / sɪŋɡoʊni.əm) دارای حدود 36 گونه از گیاهان گلدار در خانواده گلشیپوریان ، بومی جنگلهای بارانی استوایی در آمریکای مرکزی و جنوبی است.

خصوصیات - معرفی

آنها میتوانند به ارتفاع 10-20 متر یا بیشتر در کنار درختان برسند. شکل و فرم برگ های این گیاه با توجه به مرحله رشد (نوجوان یا بالغ) متفاوت میباشد.

برگهای آن نیزه‌ای ‏شکل هستند. در ناحیه دمبرگ در برگها بریدگی ایجاد گشته و به گوشواره شباهت پیدا می‏کنند. در بعضی از گونه‌ها رگبرگها نمایان هستند.

سینگونیوم گیاهی است بالارونده. ساقه‌هایش رشد زیادی می‏کنند و از در و دیوار بالا می‏روند. با حذف قسمتهای بالایی ساقه‌ها می‏توان گیاه را طوری تربیت کرد که رشد جانبی بیشتری داشته باشد.

لازم است برای سینگونیومهایی که به صورت بالارونده تربیت می‏شوند، قیّم تهیه کنید. چون ساقه‌ها نرم هستند، باید به قیم بسته شوند، تا دچار شکستگی نگردند.

غالب سينگونيوم ها از گياهان رونده اند. سينگونيوم برگهايش به رنگ سبز روشن زيبا و شبيه به سرنيزه است بطوريکه شباهت زيادی به کماندار يا ( ساژيتر ) پيدا می کند. واريته ای از آن وجود دارد که برگ هايش مرکب از سه تا هفت بخش است. واريته ديگری نيز وجود دارد که برگهایی به رنگ سبز زمردين و رگبرگهایی به رنگ سبز کمرنگ دارد.

خواهان آپارتمان های بسيار گرم با نور ملايم است ،اما در زمستان می توان آن را در جایکاملاً روشنی قرار داد. برای آن بايد خاکی رطوبت پذير و خنک تهيه نمود و آن مخلوطی از خاک شن دار و تورب و خاک برگ است. با گذشت زمان اين گياه خيلی بزرگ می شود و در اين موقع مي توان شاخه هايش را کوتاه نمود و گياه کوچک و فشرده ای به دست آورد. اين گياه زيبا به آب فراوان نياز دارد اما از آغاز پاییز تا بهمن ماه که مدت استراحت آن است بايد آبياری را کاهش داد.

شرایط نگهداری سينگونيوم

نور مورد نياز کم آبياري و رطوبت کمی مرطوب دماي مورد نياز 16 درجه سانتیگراد خاک مورد نياز مخلوطی از ماسه، خاک باغچه و خاکبرگ

گونه Syngonium اغلب به عنوان گیاهان خانگی نگهداری میشود، معمولا در مراحل نوجوانی شاخ و برگ آن افزایش میابد. برای رشد موفقیت آمیز ، در زمستان درجه حرارت حداقل 16 درجه سانتی گراد تا 18 درجه سانتی گراد (60 تا 65 درجه فارنهایت) باید حفظ گردد و نیاز به افزایش دما از 20 درجه سانتی گراد تا 30 درجه سانتی گراد (68 - 86 درجه فارنهایت) در طول فصل رشد دارد.

اگر ساقه سینگونیوم با محل مرطوب تماس پیدا کند، ایجاد ریشه‌های نابجا می‏کند. شما می‏توانید یک چوب بلند را تهیه کرده و اطرافش را با خزه پوشش داده و از آن به عنوان قیم استفاده کنید. در صورتی که خزه‌ها را خیس کنید، ریشه‌های نابجا ظاهر گشته و به داخل خزه‌ها نفوذ می‏کنند. با ظاهر شدن ریشه‌ها نابجا می‏توانیم مواد غذایی را نیز در آب حل کرده و به این ترتیب آب و کود را در اختیارش قرار دهیم. در فصول گرم (بهار و تابستان) هر بیست روز یک بار به کود تقویتی احتیاج دارد.

در فصل تابستان هر هفته سه بار و در زمستان یک بار در هفته به آن آب بدهید. اسپری نمودن آب روی برگها، بخصوص در تابستان به رشد بهتر سینگونیوم کمک می‏کند.

به نور سایه روشن نیازمند است. به طور کلی نور کم برای سینگونیوم به مراتب بهتر از نور زیاد است. آفتاب تند موجب سوختگی نوک برگها و رنگ‌پریدگی می‏گردد. در فصل تابستان آن را از کنار پنجره‌های آفتابگیر دور کنید.

در زمستان نباید هوا خیلی سرد شود. درجه حرارت مناسب برای سینگونیوم در زمستان 15 درجه سانتی‏گراد است، اما در تابستان گرمای بیش از 21 درجه سانتی‏گراد ممکن است آزاردهنده باشد. در اثر گرمای زیاد برگهایش قهوه‌ای می‏شوند. در این صورت باید برگهای قهوه‌ای را قیچی کنید. گیاه را به محل خنک ببرید و به آن آب بیشتری بدهید.

مقابله به آفات سينگونيوم

انعطاف‌ پذیری ساقه‌های سینگونیوم به ما اجازه می‏دهد تا هر طور که بخواهیم آن را تربیت نموده و به آن شکل بدهیم. ضمنا افزایش ریشه‌های نابجا موجب استحکام بیشتر گیاه می‏گردد.

گاهی ساقه‌های سینگونیوم بیش از اندازه بلند شده و تعداد برگهایش کم می‏شوند. در این حالت فاصله میان برگها زیاد می‏گردد. این موضوع که موجب زشت شدن گیاه می‏شود، به دلیل تاریکی محیط است. با قرار دادنِ گلدان در محل سایه روشن این حالت را از بین ببرید.

در سینگونیومهای بزرگ برگهای پایینی زرد گشته و می‏ریزند، زیرا آنها در دوره رشد، به مواد غذایی بیشتری نیاز خواهند داشت. با استفاده از مواد غذایی کمکی آنها را تقویت کنید.

اگر ملاحظه نمودید گیاه شما به طور بی‏رویه رشد کرد و برگهایش کم شدند، نگران نشوید. ساقه‌های بلندش را قیچی کرده و از این ساقه‌ها برای ازدیاد گیاه به روش قلمه ساقه استفاده کنید. تابستان زمان مناسبی برای تکثیر سینگونیوم است. نه تنها با استفاده از ساقه‌هایش و قرار دادنِ این ساقه‌ها در آب یا ماسه، ازدیاد می‏یابد، بلکه از ریشه‌های نابجایی که روی ساقه‌هایش ظاهر می‏گردند، می‏توان آن را زیاد کرد. برای تکثیر با استفاده از ریشه‌های نابجا ساقه‌هایی که تولید ریشه‌های نابجا کرده‌اند، بریده شده و به گلدانی که با مخلوطی از ماسه، خاک و خاکبرگ پر شده، منتقل می‏کنیم.

کنه‌های قرمز مهمترین آفت این گیاه هستند. کنه‌ها در قسمت پشت برگها، تارهایی بسته، و موجب زرد شدن برگها می‏شوند. برگهای آفت‌زده را با آب بشویید.

آنتوريوم آندرانوم آگلونما آگلونما نیتیدوم سينداپسوس