آلو

دانستنی های علمی:

دامنه جغرافیایی پراکندگی آلو بسیار گسترده است و گونه های مختلف آنها در سراسر نیمکره شمالی، به صورت بومی، وجود دارند. در حال حاضر سه گونه (آلوی اروپایی، آلوی ژاپنی و آلوی آمریکایی) از این میوه در سراسر دنیا کشت می شود. اغلب ارقام تجاری متعلق به گروه آلوی اروپایی (Prunus domestica) هستند. این گروه، بومی جنوب شرقی اروپا بوده و بیش از 2000 سال است که زیر کشت درآمده است. و پوست صاف تنه اش آن را از سایر گروه های متمایز کرده است. 

در ایران حدود 75 رقم آلو و گوجه کشت می شود. مهمترین ارقام بومی عبارتند از: آلوی بخارا، آلوی سیاه کرج، آلوی زرد اراک، آلوی بنفش کرج، آلوی زرد کردستان، گوجه برغان و گوجه سبز سعدی ارومیه.

ار ارقام خارجی که کشت آنها در ایران رواج دارد می توان بوربانک، سانتاروزا و شایرو را نام برد که به ویژه کشت شایرو که در ایران به نام آلوی قطره طلا معروف شده، هر روز توسعه بیشتری می یابد.

درخت آلو درختی در اندازه های کوچک تا متوسط و با عادت رشد مستقیم می باشد. درخت آلوی اروپای رشد بیشتری نسبت به آلوی چینی دارد.

برگ ها تخم مرغی شکل یا بیضوی، با انتهای نوک تیز یا گرد، دارای دمبرگ کوتاه و حاشیه ای دندانه دار و مضرس می باشد.

گل ها از نظر موفولوژی مشابه گل های هلو بوده اما به رنگ سفید، کوچکتر و و دارای دمگل طویل تر هستند. شکوفه های آلو به صورت جانبی روی چوب یکساله شاخه های معمولی و سیخک ها پدیدار می شوند. به تقریب تمام ارقام ژاپنی و آمریکایی و نیمی از ارقام اروپایی خودسترون هستند و نیاز به درختان گرده زا دارند. گرده افشانی در کلیه ارقام توسط حشرات، به ویژه زنبور عسل انجام می شود.

میوه ها از نوع شفت، تخم مرغی شکل (در نوع اروپایی) و بدون کرک هستند.

از نظر مقاومت در برابر سرمای زمستان، انواع آلوها مشابه سیب و آلبالو هستند و نیازهای سرمایی آنها بر حسب رقم با 500 تا 1800 ساعت دمای کمتر از هفت درجه سانتیگراد برآورده می شود. 

این گیاهان به طور کلی خاک های لمونی شنی را ترجیح می دهند و خاک های مرطوب و سنگین را بهتر از دیگر میوه های هسته دار تحمل می کنند.

پس از هرس شکل دهی، بیشتر ارقام تا سن 12 سالگی نیاز به هرس مجدد ندارند ولی در آن سن به دلیل متراکم شدن شاخساره، باید آنها را هرس کرد. ارقام ژاپنی چون چوبشان نرم تر و میوه شان بزرگتر است به پیرایش شدیدتری نیازمندند. 

بر حسب رقم و میزان رشد آن، فاصله درختان آلو و گوجه، 5 تا 7 متر می باشد. در کشورهای مختلف توانسته انددر شرایط بسیار مناسب تا 35 تن در هکتار محصول برداشت کنند ولی در ایران به طور معمول میزان محصول از 3 تا 7 تن در هکتار تجاوز نمی کند.

طبع آلو نوع شیرین آن سرد و تر است و نوع خشکش بیشتر سرد است. برگ آن سرد و خشک است.

آلو حاوی ویتامین های آ- ب – ب۲- ب ۶ پ پ – ث و عناصری مثل کلسیم، فسفر، منیزیم، آهن فلوئور و گوگرد میباشد.

مصرف آلو با جلوگیری از افزایش فشارخون، کنترل قندخون و پیش‌گیری از بروز بیماری‌های قلبی- عروقی، سرطان، بیماری‌های گوارشی و کاهش چربی مورد استفاده در شیرینی‌پزی نقش بسزایی در سلامت انسان دارد.

این میوه تابستانی علاوه بر آب فراوانی که دارد از پتاسیم فراوانی نیز تشکیل یافته و سرشار آنتی اکسیدان است. آنتی اکسیدان موجود در این میوه تابستانی بهترین راه مقابله با رادیکال‌های آزاد بوده و موجب پاکسازی آنها از خون انسان می‌شود.

آب و فیبر بسیار زیاد این میوه نیز از مهمترین خصوصیات آن است. در تابستان به علت تعریق فراوان و از دست دادن آب؛ بدن بیشتر از قبل به مایعات نیاز دارد که این میوه نیز مانند دیگر میوه‌های تابستانی گزینه مناسبی است.

افراد سیگاری بیشتر از دیگران به این دست میوه ها نیاز دارند؛ آنتی اکسیدان این دست میوه ها بهترین گزینه برای بیماران و به ویژه افراد سیگاری است در نتیجه مصرف این میوه ها افراد شادابی و نشاط خود را بازمی‌یابند.

افرادی که کارهای فکری میکنند و بیشتر ازدیگران در معرض نورشدید آفتاب قرار دارند حتما از این میوه استفاده کنند،مواد معدنی فراوان موجود در آلو تعادل یونی خون را از بین برده و مواد غذایی لازم را در اختیار سلول‌های بدن به ویژه سلول‌های عصبی قرار می‌دهد و عامل مهمی در کاهش بیماری های اعصاب است.

این میوه حاوی مقادیر مناسبی از ترکیبات فنلی و بتاکاروتن می‌باشد که با اثر آنتی اکسیدانی خود رادیکال‌های آزاد اکسیژن را خنثی می‌کند. رادیکال‌‌های آزاد اکسیژن اثرات مخربی را نظیر رسوب چربی در رگها و گرفتگی عروق و بروز بیماریهای قلبی عروقی ، تخریب DNA و افزایش شدید احتمال تولید سلول‌های سرطانی در بدن و افزایش احتمال بروز استئوآرتریت ( منشا پیدایش بیماری‌هایی نظیر آرتریت روماتوئید) در بدن اعمال می‌کنند. لذا با توجه به تآثیر آلو در پیشگیری از این بیماری‌ها، مصرف این میوه می‌تواند در سلامت انسان بسیار موثر باشد.

آلو به دلیل داشتن فیبر غذایی، برای کنترل قند خون، جلوگیری از یبوست و حفظ سلامت دستگاه گوارش مفید است.

سوربیتول موجود در آلو ، خاصیت ملین دارد.

آلو یکی از منابع غنی پتاسیم و مصرف متعادل آن در کنترل فشارخون موثر است.

فیبر موجود در آلو سبب افزایش رشد و تکثیر باکتری‌های مفید و مانع از رشد باکتری‌های مضر در داخل روده می‌شود. در عین حال بر اثر تخمیر فیبر در داخل روده، اسید بوتیریک تولید می‌شود که منشا انرژی برای سلول‌های روده است و به‌این ترتیب به حفظ سلامت دستگاه گوارش کمک می‌کند.

آلوی خشک منبع خوبی از آهن ( آهن گیاهی ) است و برای جلوگیری از کم خونی بسیار مفید است.

آش آلو برای درمان اختلال حواس و دیابت مفید می باشد.

شربت آلو برای مبتلایان به منژیت مفید است.

آلو ملین ، صفرابر، مسکن عطش ، دافع بلغم و تب بر است.

مصرف این میوه برای اشخاصی که مبتلا به انگل معده، جوش های تازه و مترشح، گلودرد، ورم کلیه، سنگ کلیه، کم خونی، یبوست، خشکی معده، نقرس، اسید اوریک، چربی خون، تصلب شرائین، سرطان، جوش سیاه، اوره ، خارش پوست، سردرد، ترک لب و دهان و بدبوئی آن، آرتروز، تلخی دهان، ناراحتی های عصبی و کبدی، چسبندگی پلاکتهای خون ، استسقاء و مسمومیت می باشند مفید است.

درمان کننده بیماری کبدی، دفع کننده اوره، اسیداوریک و چربی خون است.

آلوی خشک، خون را طبیعی کرده و درد مهلک را از بین می برد.

مصرف آلو آن هم به صورت ناشتا در تقویت اعمال کلیه ها و رفع یبوست بسیار مفید است.

انواع آلو یا آلوچه تازه برای مبتلایان به سوء هاضمه مزمن و ضعف اعصاب، بسیار نافع است زیرا ملین خوب و محرک دستگاه تغذیه است و عملش برای تمام اعضای بدن موثر است و باید جزو سبد غذایی اشخاصی که مبتلابه رماتیسم و نقرس و تصلب شرائین هستند، قرار گیرد.

مالیدن یک عدد آلوی خیس شده در داخل دهان کودکان برای درمان برفک بسیار موثر است

مصرف آلو در پیشگیری از پوکی استخوان مفید است.

برای درمان یبوست باید شب ۱۰ دانه آلو و ۵ دانه انجیر در یک لیوان آب خیس نموده و صبح ناشتا و یا آخر شب میل شود.

درمان بیماری‌ های کبدی: ۱۰ صبح و ۵ عصر میل شود. البته آلو تازه یا خشک خیس کرده بهتر است.

آلو دفع کننده اوره، اسید اوریک و چربی خون می باشد، صبح ناشتا خیس کرده از آن استفاده شود.

کسانی که بیماری قند دارند سعی کنند آلو بمکند.

آلو برای کسانی که گرفتگی عروق دارند مفید می باشد.

برای درمان بیماری آسم رنج می‌برند از صبح تا شب ۱۰ دانه آلو بمکند.

کسانی که کم خون هستند آلو را به صورت خیس کرده ده صبح میل کنند.

آلو، دردهای فصلی را تسکین داده و برطرف کننده درد مفاصل است.

کسانی که در زندگی شکست‌هایی خورده‌اند و این شکست‌ها باعث ضعف عمومی بدن آنها شده است خوب است که از خیس کرده آلو صبح ناشتا استفاده کنند برای درمان ضعف عمومی بدن مناسب است.

برای درمان سردردهای گرم قبل از غذا آلوی تازه یا خشک میل شود.

برای خرد کردن سنگ مثانه از صمغ آلو ۶ بار یعنی هر ۳ ساعت یک حبه نیم گرمی در دهان گذاشته و مکیده شود.

برای دفع کرمهای معده آب آلو بخارا صبح ناشتا بنوشید نصف لیوان به مدت ۴ روز هر روز صبح ناشتا خورده شود.

برای درمان ورم گلو و تقویت لثه از پخته و جوشانده برگ و ساقه آلو به صورت غرغره استفاده شود.

برای درمان تصلب شرائین از خیس کرده آلو صبح ناشتا استفاده کنند. ۱۰ عدد آلو در یک لیوان آب و یک قاشق غذاخوری گلاب اضافه شود و در صبح ناشتا میل کنند.

آلو بوی بد دهان را از بین می‌برد.

ارزش غذایی:

هر صد گرم از بخش خوراکی (میوه های) آلو دارای حدود 192 کیلوژول (46 کیلوکالری) انرژی، 11.42 گرم کربوهیدرات ها، 9.92 گرم قندها، 1.4 گرم فیبر، 0.28 گرم چربی، 0.7 گرم پروتئین، 17 میکروگرم ویتامین آ، 190 میکروگرم بتاکاروتن، 73 میکروگرم زآزانتین و لوتئین، 0.028 میلیگرم تیامین (ویتامین ب1)، 0.026 میلیگرم ریبوفلاوین (ویتامین ب2)، 0.417 میلیگرم نیاسین (ویتامین ب3)، 0.135 میلیگرم ویتامین ب5، 0.029 میلیگرم ویتامین ب6، 5 میکروگرم اسید فولیک (ویتامین ب9)، 9.5 میلیگرم ویتامین ث، 0.26 میلیگرم ویتامین ای، 6.4 میکروگرم ویتامین کا، 6 میلیگرم کلسیم، 0.17 میلیگرم آهن، 7 میلیگرم منیزیوم، 0.052 میلیگرم منگنز، 16 میلیگرم فسفر، 157 میلیگرم پتاسیم، 0.1 میلیگرم روی و 2 میکروگرم فلوراید می باشد.