Populus euphraticaEuphrates Poplar که به فارسی پده نامیده میشود، گیاهی از خانواده بید بومی آسیای مرکزی می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: خیلی زیاد رطوبت: مرطوب درجه حرارت: 25-20 درجه سانتیگراد خاک: انواع خاکها
دانستنیهای علمی
نام علمي
Populus euphratica
نام لاتين
Euphrates Poplar
پده گیاهی خزاندار است که در شرایط آب و هوایی مناسب ارتفاع آن به 15 متر هم می رسد. تنه آن معمولا خم شده و شاخه شاخه است. ساقه های قدیمی تر پوسته ای ضخیم، خشن و به رنگ سبز زیتونی دارند و این درحالیست که چوب میانی سفید و مرکز ساقه قرمز رنگ است. ریشه های پده بسیار گسترده می شوند ولی عمق زیادی ندارند. برگها در شکلهای مختلفی روی یک درخت ظاهر می شوند. گلها در گلآذینهای کاتکین یا سنبله و به صورت گل آذینهای نر و ماده دیده می شوند. میوه ها از نوع کپسولهایی بیضی شکل بوده که دانه های کرکداری را در برمی گیرد.
شرایط نگهداری پده
نور مورد نياز
خیلی زیاد
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
25-20 درجه سانتیگراد
خاک مورد نياز
انواع خاکها
|
این گونه معمولا در نواحی خشک، در کنار رودخانه ها و در دشتهای سیلابی رشد می کند. پده به آبهای شور و نمکی مقاوم است و برای رشد به نور زیادی نیاز دارد.
این گیاه در خاکهای اسیدی، مرطوب و با ضخامت کم رشد می کند. این گیاه در سایه نمی تواند رشد کند و در رقابت با سایر گیاهان نیز از بین می رود.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
از پده به عنوان علوفه، تهیه الوار و تهیه فیبرهایی برای ساخت کاغذ استفاده می شود. از این گیاه در برنامه های احیای جنگلها، بیابانزدایی و جلوگیری از فرسایش نیز استفاده می شود.
گزارش شده است که پوست تنه این درخت از بینبرنده کرمهای انگلی است.
این گیاه مانند سایر گیاهان این خانواده دارای salicin است. salicin نوعی گلیکوزید است که در بدن به اسید سالیسیلیک تبدیل می شود و بنابراین می تواند در تهیه داروهای تببر و ضد التهابی استفاده شود.
عصاره به دست آمده از شاخه های این گیاه به عنوان یک ترکیب ریشهزایی استفاده می شود. این عصاره با خرد کردن شاخه ها و غوطه ور کردن آنها در آب به مدت یک روز به دست می آید.
چوب این گیاه نسبتا مقاوم، دارای بافتی نسبتا کرکی، بدون بو و یا طعم، با پایداری کم و مقاوم در برابر سائیدگی است. از چوب پده در چوب بری ها، منبت کاری و ساختمان سازی استفاده می شود.
مقابله به آفات پده
شته پده( Chaitophorus euphraticus ) که سبز رنگ بوده و در پشت برگها و جوانه های پده فعالیت دارد. پسیل پده (egeirotrioza ceardi ) که یکی از آفات درخت پده است و در تمام مناطق کشور با درجه اهمیت کم اقتصادی انتشار دارد. این آفت در سطح تحتانی برگها فعالیت دارد و گال های متعدد کوچک و گرد ایجاد می کند. لارو پروانه برگخوار پده( Gypsonoma euphraticana) از برگ درختان پده تغذیه می کند و دارای اهمیت اقتصادی متوسط است. زنگ کبوده( Melampsora .allii – populina ) که روی درختانی مانند کبوده یا سپیدار ،پده و شالک دیده می شود و باعث ریزش شدید برگها، خمیدگی سر شاخه ها و کاهش رشد بافت چوبی درخت می شود.
نحوه تکثیر پده
بذرها به محض رسیدن در بهار باید کشت شوند. بذرها را ابتدا باید در شاسی یا گلخانه کشت کرد. بعد از گرم شدن هوا در تابستان و رشد کافی دانهالها آنها را به زمین اصلی منتقل می کنند.
منابع :
http://en.wikipedia.org/wiki/Populus_euphraticahttp://forum.saramad.ir/showthread.php http://pfaf.org/User/Plant.aspx?LatinName=Populus+ گياهان ديگر از همين جنس :
گياهان ديگر از همين خانواده :