کلاغک

"کلاغَک" یا "سنبلک" نام یک سرده از گیاهان از تیره مارچوبه و راسته مارچوبه سانان که علفی است و دارای ریشهٔ پیازی شکل می باشد و متعلق به تک لپه ای ها است. گل هایش خوشه ای شکل اند و در انتهای ساقه قرار دارند و دارای رنگ آبی مایل به بنفش با تلألو قرمز می باشند.

در حدود ۴۰ گونه از این گیاه شناخته شده که در مناطق مدیترانه ای می رویند و در ایران نیز در کنار رودها یافت می شوند. این جنس در ایران ۷ گونه دارد که متعلق به زیر جنس های Leopoldia ،Bothryanthus و Pseudomusari می باشد. موسیر که در ایران آن را با ماست یا در ترشی ها استفاده می کنند همانTassel hyacinth که در ایتالیا با نام Lampascioni شناخته می شود و نام گیاهشناسی آن Muscari comosum/Leopoldia comosum است.

برخی از گونه های این گیاه به عنوان گل زینتی در باغچه ها کشت می شوند. از بافت های آن ماده ای به نام موسکارین استخراج می کنند که به مقدار کم برای رفع اختلالات دستگاه گوارش و رحم به کار می رود.

کلاغک گیاهى چندساله، علفی، ایستا و به ارتفاع ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر که توسط پیاز تکثیر مى یابد. برگ هاى آن باریک و راست، نیزه اى شکل، نسبتاً پهن و تاخورده که به صورت روزت بر روى زمین قرار مى گیرند. در قاعدهٔ پیاز آن تعداد زیادى پیازچه تولید مى شود و به همین جهت به صورت دسته هاى متراکم مى روید.

گل آذین به صورت خوشه هاى متراکم و خمره اى شکل و شامل گل هاى دوجنسى و کوچک است. رنگ گل ها بنفش تیره و لبه هاى آن سفیدرنگ است. گل هایی که در بخش هاى بالائى گل آذین قرار گرفته اند عقیم بوده و باز نخواهند شد.

میوهٔ این گیاه کپسول و شامل تعدادى بذر است. بذرها سیاه برّاق، نامتقارن، به قطر ۱ تا ۵/۱ میلیمتر و بیضى تا تخم مرغى شکل است و سطح آن بدون کرک و غده، ولى داراى ناهموارى هاى زیاد و نقاط شفاف است.

موسم گلدهى این گیاه فروردین ماه است.

این گیاه در اکثر نقاط ایران مشاهده مى شود. از جمله گیاهان زودرس بهارى است که بیشتر در مراتع، باغ ها، چمنزارها و گاهى در مزارع غلات دیده مى شود. پراکندگى آن به گونه اى است که در محیط هاى کوهستانی، دشت ها و در نواحى مختلف ایران مشاهده مى شود.

این گیاه برای رشد بهتر به مکان های آفتابی و خاک نسبتاً غنی و مرطوب با زهکش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتیگراد می باشد.

برخی از گونه های این گیاه به عنوان گل زینتی در باغچه ها کشت می شوند. از بافت های آن ماده ای به نام موسکارین استخراج می کنند که به مقدار کم برای رفع اختلالات دستگاه گوارش و رحم به کار می رود.