بسیاری از باغبانان خانگی قصد پرورش بوته گوجه فرنگی در خانه خود را دارند. با این وجود همه موفق نیستند. این امر معمولاً به دلیل عدم دقت کافی یا درک اساسی از آنچه برای پرورش مقدار زیادی گوجه سالم لازم است، می باشد. خوشبختانه افزایش تولید میوه گوجه فرنگی به داشتن کمی دانش گیاهشناسی و کشاورزی و سال ها تجربه یا کار در این زمینه نیاز دارد. در واقع ، اگر می خواهید محصول بیشتری داشته باشید باید به اندازه کافی زمان و مراقبت برای گیاه به خرج دهید.
بسیاری از باغبانان
خانگی قصد پرورش بوته گوجه فرنگی در خانه خود را دارند. با این وجود همه موفق نیستند.
این امر معمولاً به دلیل عدم دقت کافی یا درک اساسی از آنچه برای پرورش مقدار زیادی
گوجه سالم لازم است، می باشد. خوشبختانه افزایش تولید میوه گوجه فرنگی به داشتن
کمی دانش گیاهشناسی و کشاورزی و سال ها تجربه یا کار در این زمینه نیاز دارد. در واقع
، اگر می خواهید محصول بیشتری داشته باشید باید به اندازه کافی زمان و مراقبت برای
گیاه به خرج دهید.
قبل از کاشت گوجه
فرنگی خاک را آماده کنید. اگر خاک سخت و کلوخی باشد، باید کاملاً نرم شده و کلوخ
ها از آن جدا شود. تمام سنگ های بزرگ را از زمین جدا کنید. برای هر 10 متر مربع باغ
تقریباً یک تا 5/1 کیلوگرم کود کامل
NPK
با نسبت های
10-10-5 مورد نیاز
است. کود را با استفاده از روتوتیلر یا به صورت دستی با استفاده از یک بیلچه وارد خاک
کنید.
بذرها را در
خزانه جوانه دار کرده و وقتی نشاها تقریباً شش برگی شدند آنها را به باغچه منتقل
کنید. برای کشت باید نشاهای سالم تر و قویتر را انتخاب کنید. به طور کلی، نشاهای انتخاب
شده باید تقریباً 15 تا 25 سانتیمتر ارتفاع داشته و دارای برگ های سبز و زنده باشند.
از نشاهایی که پژمرده یا برگ های زرد یا از بین رفته دارند خودداری کنید. با کاشت نشای
سالم، احتمال تولید گیاهان سالم و بالغ که میوه بیشتری تولید می کنند را افزایش می
دهید.
نشاهای گوجه فرنگی
را در جایی بکارید که مقدار زیادی نور خورشید و آب دریافت کنند. گوجه فرنگی برای تولید
میوه بیشتر حداقل به شش ساعت آفتاب نیاز دارد. اگر گیاه از نور یا آب محروم شود، عملکرد
آن به شدت کاهش می یابد. گیاهان را طوری قرار دهید که در معرض بادهای شدید قرار نگیرند،
زیرا باد ممکن است به ساقه آسیب برساند. درصورتی که مشاهده کردید برگ های گیاه خشک
شده یا شروع به ریزش می کنند، بدانید که دوره خشکی و یا کم آبی گیاه، طولانی شده
است. گیاهان باید هر هفته 5/2 تا چهار سانتیمتر آب دریافت کنند.
نشای گوجه فرنگی
را به محض قرار دادن در خاک، کود دهید. مخلوطی از کود
کامل
NPK
که در بالا به آن اشاره شد
را
با حدود سه تا چهار لیتر آب ترکیب کنید. دور هر پایه نشای گوجه فرنگی یک پیمانه
کوچک از مخلوط کود بریزید.
می توانید
گیاهان را به یک تکیه گاه ببندید. بسیاری از گیاهان گوجه فرنگی که بدون تکیه گاه
به حال خود رها شوند ، به سمت خارج از محدوده باغچه رشد کرده و بوته ای می شوند. این
امر منجر به افزایش رشد ساقه و برگ می شود. همچنین باعث می شود میوه با زمین تماس پیدا
کند و منجر به پوسیدگی میوه گردد. با قرار دادن پایه های 1 تا 5/1 متری در کنار پایه
گیاه، از این کار خودداری کنید. با رشد ساقه گوجه فرنگی، ساقه را با تکه هایی از پارچه
یا ریسمان های کنفی نرم به ساقه ببندید.
گیاهان گوجه فرنگی
را هرس کنید. برای این کار باید ساکرها یا ساقه جوش ها را از گیاهان گوجه فرنگی در
تمام طول فصل رشد حذف کنید. همانطور که در تصویر زیر ملاحظه می کنید، ساکر شاخه های
کوچکی است که بین ساقه های فرعی و ساقه ها یا شاخه های اصلی آن جوانه می زند. اگر این
ساقه جوش ها رشد کنند، مواد غذایی و قندهای ارزشمند گیاه را مورد استفاده قرار می
دهند و بنابراین میزان میوه تولیدی آن را محدود می کنند. با انگشتان خود ساقه جوش
های کوچک را جدا کنید. در صورت وجود ساقه جوش های بزرگ، از قیچی های هرس استفاده کنید.