سه عشقه که معمولاً به عنوان گیاهان آپارتمانی پرورش می یابند عشقه الجزایر، عشقه ایرانی و عشقه انگلیسی است. همه این انواع، گونه هایی سازگار با شرایط نامطلوب هستند. ارتفاع آنها به اندازهی تکیه گاه آنها و نیز به اینکه از سبد یا گلدان، آویز شوند بستگی دارد. عشقه به دلیل تمایل به رشد در اطراف سازه ها، گیاهی کلاسیک محسوب می شود. تقریباً همه انواع عشقه در نور روشن بدون آفتاب مستقیم، زهکشی خوب و هوای خنک و مرطوب رشد بسیار خوبی خواهند داشت.
عشقه
الجزایر:
عشقه الجزایر
(
Hedera caneriensis
)
به عنوان پیچک
جزیره قناری یا پیچک مادیرا نیز شناخته می شود. برگ های بلند آن 4 تا 8 اینچ طول
داشته و براق، پهن و قلبی شکل است. اگرچه پیچک الجزایر بیشتر در فضای باز برای گلدان
و باکس های کنار پنجره استفاده می شود، اما آن را می توان در فضای داخلی خانه نیز کشت
کرد. این گیاه به دارای رشد زیاد و سریعی است. همین ویژگی سبب می شود که آن را برای
یک سبد آویز ایده آل کند. این پیچک معمولاً توسط گل فروشی ها در دسته گل ها نیز استفاده
می شود. برخی از واریته های این گیاه که به طور گسترده انتشار دارند شامل:
"
Gloire de
Marengo
"
با برگ های سبز
خاکستری با لبه های کرمی رنگ.
"
Variegata
"
با برگ های سفید و زرد و رقم
"
Canary
Cream
"
که دارای برگ های خالدار با حاشیه کرم رنگ است
.
![]()
عشقه
ایرانی:
عشقه ایرانی
(
Hedera colchica
)
یکی دیگر از
گونه های عشقه است که پررشد می باشد. این گونه با برگ های چرمی و قلبی شکل به ابعاد
3 تا 8 اینچ عرض و تا 10 اینچ طول، بیشترین برگ ها را از دیگر انواع عشقه دارد. هنگام
له شدن، برگ ها عطر و بویی متمایز می دهند. عشقه ایرانی مانند عشقه الجزایر انتخاب
خوبی برای یک گلدان آویز است. این گونه نیز دارای دو رقم معروف است. رقم
"
Dentata Variegata
"
است که نام خود را از برگ های سبز
روشن، کمی دندانه دار با رگه های خاکستری و لبه های سفید گرفته است. و رقم دوم "قلب گوگردی (
Sulphur Heart
)"
است که برگهای سبز آن با زرد روشن آمیخته شده است
.
![]()
عشقه
انگلیسی:
عشقه انگلیسی (
Hedera helix
) احتمالاً شناخته شده ترین پیچک و یک گیاه خانگی
عالی برای یک باغبان یا خانه دار مبتدی در کاشت گل و گیاه است. از این گونه، صدها رقم
موجود با تنوع زیادی در شکل، اندازه و رنگ برگ وجود دارد. انجمن پیچک های آمریکا،
رقم
“
Ritterkreuz”
که به آلمانی به معنای
صلیب شوالیه است، را به عنوان عشقه سال 2010 برگزید. نام آن از برگ صلیبی شکل مالتیایی
آن گرفته شده است. رقم
“Duck foot”
(پای اردک)
عشقه ای کوچک است که به درستی به دلیل شکل برگ های براق و سبز روشن آن با لوب های گرد،
نامگذاری شده است. رقم
“Misty”
(مه آلود) یک عشقه
خاص
و دوست داشتنی
با رنگ خاکستری نقره ای است. به طور کلی عشقه های رنگارنگ برای حفظ بهترین رنگ خود
به نور کافی نیاز دارند
.
![]()
سایر تقسیمبندی عشقهها:
انجمن پیچک های آمریکا از یک سیستم هشت
دسته ای برای شناسایی عشقه استفاده می کند. واریته های عشقه دارای دو یا چند رنگ هستند،
از جمله سفید، کرم، طلایی، زرد یا یخی.
"
عشقه
های پای پرنده
"
مانند پاهای پرندگان، دارای لوب
های باریک و برگ های بلند و باریک هستند.
"
عشقه
های بادبزنی" دارای برگ های پهن با 5 تا 9 لوب با طول یکسان، شبیه پره های
پنکه هستند. "عشقه های فرفری"
با برگ هایی موج دار، مچاله یا برجسته
از دیگر انواع این گره از گیاهان می باشند. "عشقه های قلبی شکل
"
که
گاهی اوقات "سوییت هارتس" نامیده می شوند، ظاهری چرمی دارند و به ندرت لوب
دار می شوند. "عشقه های مینیاتوری" رشد کُندی دارند و کوچکترین نوع عشقه
می باشند. بزرگترین برگ های آنها بزرگتر از 3/4 اینچ و عرض 1/2 اینچ نیستند. از
این گره از عشقه ها به خوبی می توان در تراریوم ها استفاده کرد.