به علت وجود انواع هاگهای قارچها در فصل پاییز، در صورت امکان از هرس باید اجتناب شود . به همین منظور اوایل بهار بهترین زمان برای هرس نارون محسوب میشود
طی
میلیاردها سال درخت نارون با پرورش در نوع خاصی از خاک تکامل یافته است. هنگامی که
این درخت در محیط جدیدی کاشته میشود به ندرت شرایط خاک برای آن ایده آل میباشد.
ترکیب خاک شهری از نظر میزان رطوبت، مواد معدنی و مواد آلی اغلب کاملاً با خاکی که
درخت نارون به صورت طبیعی در آن رشد میکند تفاوت دارد. با این حال درخت نارون
بسیار مقاوم بوده و در شرایط متفاوت میتواند رشد کند.
کود و
مواد مغذی
باید یک
یا دو بار در سال برای درخت نارون کود دهی انجام شود. با این حال در صورتی که کود
مناسبی برای آن انتخاب نکنید احتمال بیماری هلندی (
Dutch elm
disease
)
در آن افزایش پیدا میکند.
هرس
هرس یکی
از مهمترین روشهای کمک به حفظ سلامت درخت نارون است. به علت تهدید بیماری هلندی
نارون که یکی از مشکلات اصلی درخت نارون محسوب میشود، ملاحظات خاصی باید هنگام هرس
درخت نارون در نظر گرفته شود.
برخلاف
سایر گونه های درختی، هرس نارون باید در زمان خاصی از سال انجام شود. از آنجایی
که پس از هرس درختان زخم آنها باز می ماند، احتمال جذب سوسک درخت نارون افزایش
پیدا میکند که حامل اصلی بیماری هلندی نارون است. به همین خاطر نباید هرس این
درخت از اواسط آوریل تا اواخر جولای (اوایل اردیبهشت تا اوایل تابستان) انجام شود.
به علت
وجود انواع هاگهای قارچها در فصل پاییز، در صورت امکان از هرس باید اجتناب شود .
به همین منظور اوایل بهار بهترین زمان برای هرس نارون محسوب میشود. به این ترتیب
درخت فرصت کافی برای بستن زخمهای خود در فصل رشد و حفظ سلامت و بقای خود خواهد
داشت.
درختان
زینتی خزان دار مانند نارون باید هر سه سال یکبار به طور کامل هرس شود و هر سال
تنها هرس جزئی روی آنها انجام شود. در نواحی که بیماری هلندی نارون یک تهدید محسوب
میشود، باید مراقبت بیشتری صورت بگیرد و شاخه های مرده یا آسیب دیده به موقع
چیده شوند.
در شرایط
طبیعی زمین اطراف درختان بزرگ سایه دار با برگها پوشیده میشود. با تعذیه برگها،
مواد مغذی آنها آزاد میشود و درخت میتواند آنها را دریافت و جذب نماید. اما در
شهرها چنین شرایطی وجود ندارد و درختها با چمن احاطه میشوند. چمن برای دریافت آب
و مواد مغذی با درخت رقابت میکند. پراکنده کردن کود در اطراف درخت به در دسترس
بودن مواد مغذی برای درخت کمک میکند. از کود مخصوص طراحی شده برای درختان سایه
دار یا نارون استفاده کنید. هنگام استفاده از ماشین چمن زنی مراقب باشید آسیبی به
درخت وارد نشود. برای جلوگیری از آسیب دیدن درخت بهتر است نواحی اطراف قاعده درخت
عاری از چمن باشد. در محدوده زیر سایه درخت مالچ پاشی یا خاک نرم و شل مناسب است.
آبیاری
نوک ریشه های
درخت نارون معمولاً در خارج از محدوده سایه انداز (
drip line
) قرار میگیرد. محدوده سایه انداز
به محدوده زیر سایه درخت گفته میشود که گستره تاج آن می باشد. بنابراین آبیاری در
صورتی که تنها محدود به تنه اصلی درخت باشد کفایت نمیکند و تأثیر چندانی برای
سلامتی درخت ندارد. به خاطر داشته باشید علفها و سبزیجات دیگر علفی برای دریافت
رطوبت با درخت رقابت میکنند در نتیجه آبیاری بارانی به دو علت روش کارآمدی برای
آبیاری درخت نارون نیست. اول این که تبخیر آب در این روش بالاست و دوم این که چمن
درصد زیادی از این آب را جذب مینماید.
روش
ترجیحی آبیاری برای درخت نارون، غرقابی است و باید با شلنگ محدوده اطراف درخت تا
فراتر از مرز سایه انداز آن را آبیاری کنید.
اجازه
بدهید خاک بین دو آبیاری خشک شود. این موضوع اهمیت زیادی دارد. اگر خاک دائما
مرطوب بماند، به راحتی متراکم شده و تبادل هوا دچار اختلال میشود.
درختان
اطراف نارون را بررسی کنید. در صورتی که درختان دیگر پیرامون علائم خشکی و تشنگی
را نشان میدهند احتمالا نارون نیز تشنه است. اغلب درختان دیگر مانند افراد زودتر
از نارون علائم تشنگی را نشان میدهند. با مشاهده علائم تشنگی درخت، آبیاری را
انجام دهید.