علف مرغ / حشیشه القزاز

جنس گیاهی Stellaria دارای حدود 90 تا 120 گونه است که متعلق به خانواده Caryophyllaceae می باشند. گونه های این جنس، گیاهانی علفی با برگ های متقابل ساده هستند که گل های کوچکی با پنج گلبرگ به رنگ سفید و پنج کاسبرگ تولید می کنند. گل ها همچنین دارای لوب نیز می باشند. لوب های کاسه گل باریک، نوک تیز و اغلب مایل به قرمز هستند. هر گل نیز حدود 10 عدد یا تعداد کمتری پرچم دارد. 

این گیاهان به صورت چند ساله رشد کرده و دارای ساقه زیر زمینی نازک، خزنده با ریشه های انبوه می باشند. ارتفاع آنها نیز به حدود 20 سانتیمتر می رسد و همچنین بدون کرک هستند.  برگ بیشتر شبیه به یک روزت در بالای ساقه قرار دارد که تیغه برگ نیزه ای – تخم مرغی شكل، بدون کرک و نازک است. میوه های این گیاهان گرد، خاکستری مایل به آبی و کپسولی است. 

زیستگاه این گیاهان، جنگل های جوان، جنگل های پهن برگ، مرداب ها و مراتع پوشیده شده از درخت است.

از قديم الايام از گياه علف مرغ در درمان بسياری از بيماری ها از جمله آسم، سوء هاضمه و بيماری های پوستی استفاده می شده است. در طب سنتی از دم کرده ای كه از علف مرغ ساخته می شود برای درمان خونريزی از بينی استفاده می كردند.

كِرِمی كه از قسمت های هوایی این گیاه ساخته می شود برای درمان اگزما و بيماری های پوستی مورد استفاده قرار می گيرد.

در چين از ريشه علف مرغ برای پايين آوردن تب، متوقف كردن خونريزی از بينی و كم كردن خونريزی های شديد قاعدگی استفاده می شود. همچنين به عنوان يك داروی تقويت كننده برای كودكانی كه دچار سوء تغذيه هستند نیز به كار می رود.

این گیاه دارای طبيعت شيرين، خنك و مرطوبی می باشد.