Vachellia farnesiana sweet acacia که به فارسی واچلیا فارنزیانا نامیده میشود، گیاهی از خانواده بقولات، بومی آمریکا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: محیط تاریک رطوبت: کاملا خشک دمای محیط: نواحی گرم و نیمه گرم خاک: گستره وسیعی از خاک ها
نام علمي
Vachellia farnesiana
خصوصیات - معرفی
گیاه "واچلیا فارنزیانا" گیاهی درختچه ای یا درختی کوچک از خانواده فاباسه یا نیام داران می باشد. این گیاه بومی آمریکا، شامل ایالات متحده، مکزیک و ... است. ارتفاع این گیاه به 7 متر می رسد و بسیار خاردار است. پوست آن صاف یا فلس دار و به رنگ قهوه ای – خاکستری می باشد.
برگ ها دارای آرایش متناوب، با دمبرگی کوتاه، مرکب و دارای 8 تا 10 (گاهی تا 20) جفت برگچه می باشد. رنگ این برگ ها سبز مایل به آبی است.
گل ها به رنگ زرد مایل به نارنجی، کروی شکل، بسیار معطر، به قطر 1.5 تا 2 سانتیمتر بوده که در گروه های دو تا سه تایی تشکیل می شود.
میوه ها به صورت غلاف هایی به رنگ سبز و به طول 4 تا 8 سانتیمتر و قطر 0.8 تا 1.5 سانتیمتر هستند که پس از رسیدن به رنگ تیره تغییر رنگ پیدا می کنند. این غلاف ها دارای پوستی ضخیم و ناشکوفا هستند. هر غلاف حاوی 12 تا 14 بذر می باشد.
بذرها تخم مرغی شکل، به طول 6 تا 7 میلیمتر و عرض 4 تا 5 میلیمتر هستند.
شرایط نگهداری واچلیا فارنزیانا
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرم و نیمه گرم
خاک مورد نياز
گستره وسیعی از خاک ها
|
این گیاه یکی از گیاهان چوبی است که در خاک های سنگین نیز می تواند به خوبی رشد کند. همچنین یکی از معدود گونه هایی است که می تواند به شوری بیش از حد خاک یا آب متحمل باشد.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
پوست این گیاه دارای تانن است. اغلب آکاسیاها دارای تانن زیادی در پوست می باشند که می تواند مصارف دارویی یا صنعتی داشته باشد.
بذور و شاخ و برگ این گیاه نیز به مصرف تغذیه می رسند. شاخ و برگ آن حاوی 18 درصد پروتئین می باشند.
بذرهای این گیاه نیز حاوی حدود 23 درصد تانن هستند. این بذرها هیچ سمیتی برای انسان ندارند و به عنوان یک منبع غذایی مورد استفاده قرار می گیرند. از بذرهای رسیده آن برای تهیه روغن های خانگی نیز استفاده می شود.
این درخت به دلیل تولید گل های زیبا، مورد توجه زنبورهای عسل می باشد.
از پوست و میوه این گیاه برای تهیه رنگ های تیره استفاده می شود.
نحوه تکثیر واچلیا فارنزیانا
یکی از روش های تکثیر این گیاه کشت بذرهای آن است. این بذرها به تیمار خاصی جهت جوانه زنی نیاز ندارند.