سدم مورگانیانوم

گیاهان خانواده کراسولاسه عموماً به صورت درختچه و یا بوته ای شکل با برگ و ساقه های ضخیم و نرم و گوشتی اند. اکثراً رشد عمودی دارند. گونه های یکساله ی آنها که غالباً جزء علف های هرز محسوب می شوند، بسیار اندک هستند. برگ ها بدون بریدگی و در اندازه های مختلف، بدون کرک و صاف و یا کرکدارند. گل ها زیر و در مجتمع خوشه ای به رنگ های مختلف سفید، صورتی و در برخی موارد زرد رنگ می باشند. گونه های این خانواده دارای وجه مشترک زیادی با یکدیگر هستند و اختلاف آنها چنان ناچیز است که مثلاً از شکل کارپل ها در تخمدان ها می توان به تشخیص آنها نائل آمد. به علاوه گیاهان خانواده ساکسیفراژ نیز با کراسولاها شباهت دارند.

سدم ها حدود 350 گونه گیاهی هستند که همگی گیاهان گوشتی و کوتاه اند و غالباً در سطح خاک گسترش می یابند و به صورت گیاهان دائمی می باشند. اگر محل کاشت آنها مناسب باشد در تابستان (از خرداد تا شهریور) به گل می نشینند و رنگ گل ها از سفید، زرد، صورتی، قرمز تا بنفش متفاوت است.

"سدم مورگانیانوم" گونه ای از جنس سدم ها و خانواده ی کراسولاسه می باشد. این گیاهان بومی جنوب مکزیک و هندوراس هستند. این گونه از سدوم ها، گیاهانی چندساله و گوشتی با ساقه هایی آویزان که طول هر ساقه تا بیش از 60 متر نیز می رسد، تولید می کند. 

برگ ها گوشتی به رنگ سبز مایل به آبی بوده و گل ها نیز به رنگ صورتی تا قرمز و به صورت انتهایی و در تابستان ظاهر می شوند.

این گیاهان در خاک های سبک و خشک و در زیر نور آفتاب شدید به خوبی رشد و نمو می کنند و مناسب باغ های صخره ای می باشند.

سدم مورگانیانوم  در نواحی معتدل با دمای حداقل 5 تا 7 درجه سانتیگراد، معمولاً در گلخانه و در گلدان هایی به صورت آویزان کشت می شود.

این گونه ها به خوبی در فضای باز و خارج گلخانه در نور بسیار زیاد اما نه گرمای شدید، رشد می کنند. هرچه نور خورشید بیشتر و مناسب تر باشد، تولید برگ ها و طول ساقه ها بیشتر خواهد شد.

این گیاهان به آبیاری منظم در تمام طول سال به جز زمستان، نیاز دارند. آبیاری بیش از حد به گیاه آسیب زده و در کوتاه مدت آن را از بین می برد. این گونه ها به آب ایستایی پایه بوته به خصوص در زمستان بسیار حساس می باشند.