بیریبای وحشی

"بیریبا" درختی بومی جزایر انتلیس، آمریکای مرکزی و شمال آمریکای جنوبی است. این گیاه گاهاً در سراسر نواحی گرمسیری رشد می کند.

بیریبا درختی در اندازه های متوسط است که تا حدود 9 متر ارتفاع می تواند رشد کند. و تاجی باز و گسترده تولید می کند.

برگ ها دارای آرایش متناوب، به رنگ سبز براق، بزرگ، به طول 10 تا 36 سانتیمتر و عرض 5 تا 12.5 سانتیمتر می باشد. پهنک برگ، نرم و صاف و قابل انعطاف است. و نیز دارای رگبرگ های برجسته و فرورفته روی سطح بالایی برگ ها است.

گل ها کامل، به رنگ مایل به سفید، دارای سه لوب سه گوش و جدا از هم می باشند.

میوه ها کروی شکل و بزرگ، گرد، به قطر 5 تا 15 سانتیمتر، به رنگ مایل به زرد و دارای برجستگی هایی بسیار مشخص و بزرگ یا گاهی کوچک می باشند. پالپ میوه ها به رنگ مایل به سفید، آبدار، معطر، خوش طعم، با بافتی کِرِمی و مزه ای ترش و شیرین می باشد. هر میوه دارای تعدادی بذر است.

بذرها درخشان و براق، به رنگ قهوه ای و بیضی شکل بوده که حدود 1.3 سانتیمتر نیز طول دارند.

میوه های این گیاهان به شدت جاذب پرندگان و بسیاری از حیوانات می باشند بنابراین به محض زرد شدن باید برداشت گردند. میوه های بالغ نرم هستند.

این درختان به خوبی روی خاک های اسیدی در نواحی گرم و مرطوب رشد می کنند.

اگرچه بهترین رشد را در شرایط نوری و آفتابی کامل دارند اما می توانند شرایط سایه را نیز تا حدودی تحمل کنند. 

بیریبا گیاهی سریع الرشد است که حدود 3 تا 4 سال پس از کشت بذرها، تولید میوه می نماید.

در پورتوریکو، گل ها از جولای تا سپتامبر و میوه ها از نواکبر تا ژانویه تشکیل می شوند. 

میوه های بیریبا معمولاً به صورت تازه و خام مصرف می شوند اما همچنین می توان از آنها در ساخت انواع آب میوه ها، نوشیدنی های مخلوط با شیر، بستنی ها و مشروبات استفاده کرد.

ارزش غذایی:

هر صد گرم از میوه های این گیاه حاوی حدود 13 تا 26 گرم کربوهیدرات، 0.2 تا 2.4 گرم چربی، 1 تا 3 گرم پروتئین، 24 میلیگرم کلسیم، 26 میلیگرم فسفر، 1.2 میلیگرم آهن، 0.04 تا 0.07 میلیگرم تیامین، 0.04 تا 0.23 میلیگرم ریبوفلاوین، 0.5 تا 0.8 میلیگرم نیاسین و 3 تا 33 میلیگرم ویتامین ث می باشد.

بیریبا معمولاً از طریق کشت بذرها، تکثیر می شود. اما برای کولتیوارهای برتر می توان از تکثیر از طریق پیوند نیز استفاده کرد. این گیاه می تواند روی پایه ی Annona montana یا Annona glabra که سبب پاکوتاهی گیاه حاصل می شود، پیوند گردد. بذرهای این گیاه اگر در مکان های خشک و خنگ نگهداری شوند، برای مدتی بیش از 3 سال نیز زنده باقی می مانند.