Geum urbanum wood avens که به فارسی علف مبارک نامیده میشود، گیاهی از خانواده گل سرخیان ، بومی اروپا و آسیای میانه می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: کم رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی معتدل تا نیمه گرم خاک: خاک های غنی از مواد آلی و به خوبی آبیاری شده
خصوصیات - معرفی
گیاه "علف مبارک" گیاهی علفی و چندساله از تیره گل سرخیان است که در مکان های سایه دار، در زیر سایه درختان یا سایر گیاهان در اروپا و آسیای میانه رشد می کند.
این گیاه به فرم چند ساله، با ریشه ای عمیق، قوی، با عطری همانند گل میخک می باشد. ارتفاع آن به 30-70 سانتیمتر (12-28 اینچ) رسیده و دارای ساقه هایی با کرک های نرم است.
جام گل منظم (actinomorphic)، به رنگ زرد کمرنگ، به عرض 10-15 میلیمتر (0.4-0.6 اینچ)، با پنج گلبرگ، بیضوی، به طول 4-7 میلیمتر (0.16-0.28 اینچ) است. کاسه گل دارای پنج لوبی، با تعداد زیادی پرچم و چند مادگی می باشد.
برگ ها در ابتدا به صورت متناوب و رزت روی ساقه قرار گرفته اند. برگ های رزتی به صورت پرمانند با یک تا چهار جفت برگچه و یک برگچه انتهایی دیده می شوند. برگچه انتهایی معمولاً 3 لوبی بوده و برگچه ها دارای لوب یا حاشیه ای دندانه دار هستند. رگبرگ های زیرین برجسته، کرکدار، خاکستری رنگ می باشند. گوشوارک های بزرگ نیز مانند برگچه ها دارای حاشیه ای دندانه دار هستند.
میوه از نوع فندقه بوده و دارای کرک های قلابی شکل با موهای قلاب دار است.
شرایط نگهداری علف مبارک
نور مورد نياز
کم
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی معتدل تا نیمه گرم
خاک مورد نياز
خاک های غنی از مواد آلی و به خوبی آبیاری شده
|
این گیاه به راحتی در هر نوع خاک خوب و به خوبی آبیاری شده ای رشد می کند. همچنین مکان های سایه و خاک های غنی از مواد آلی را ترجیح می دهد. این گونه به عنوان گیاه گلدان در قرن شانزدهم به طور گسترده ای کشت شد. ریشه های برشته شده یا خشک شده آن، خوش طعم و دارای رایحه گل میخک است. این گیاهان خود-کشت بوده و بذر آن پس از ریزش در هر مکانی که مناسب باشد، جوانه زده و تولید گیاهچه جدید خواهد کرد. این گونه هیبریداسیون آزادی با دیگر اعضای این جنس دارد.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
علف مبارک در گذشته برای درمان سم حاصل از گازگرفتگی سگ استفاده می شد. همچنین استفاده از آن را برای درمان بیماری های کبدی، عفونت ها و بیماری های شکمی پیشنهاد شده است.
از این گیاه در طب سنتی اتریشی، به عنوان چای برای درمان روماتیسم، نقرس، عفونت و تب استفاده شده است.
گیاهپزشکان مدرن آن را برای درمان اسهال، بیماری قلبی، هالیتوز و زخم دهان، و برای جلوگیری از کولیک استفاده می کنند. اما همه این موارد استفاده توسط شواهد علمی پشتیبانی نمی شود.
نحوه تکثیر علف مبارک
این گیاه به راحتی توسط کشت بذر در بهار یا پاییز در شاسی سرد تکثیر می شود. هنگامی که گیاهچه ها به اندازه کافی بزرگ باشند، آنها را در تابستان به گلدان های جداگانه منتقل می کنند. اینکار باید هر 3 تا 4 سال به منظور حفظ نیروی گیاه انجام شود. گیاهان بزرگتر و قوی تر را می توان به طور مستقیم در موقعیت های دائمی خود منتقل نمود، هرچند بهتر است که ابتدا در گلدان های کوچکتر کشت شده و آنها را برای تولید ریشه های بیشتر و قوی تر در شاسی سرد برای مدتی نگهداری کرد.