Fritillaria zagrica که به فارسی لاله واژگون زاگرسی نامیده میشود، گیاهی از خانواده سوسنی ها، بومی بومی خراسان شمالی از جمله بجنورد، درکش، آشخانه به سمت گرگان می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: خشک دمای محیط: 16-18 خاک: مکان های صخره ای
نام علمي
Fritillaria zagrica
خصوصیات - معرفی
گل سرنگون زاگرس یکی از گونه های لاله واژگون می باشد. ارتفاع آن به 8 سانتیمتر می رسد و گل های واژگون به طول یک و نیم سانتیمتر است. رنگ گل متمایل به قهوه ایی است و به وفور در دامنه های سنگلاخی می روید. به سادگی قابل رویت نبوده پس از نزدیک می توان پی برد که همان زیبایی و جلوه ی بسیاری از گونه های دیگر این جنس را دارا می باشد. برخی مواقع دارای دو گل است و کپسول بیضی شکل آن افراشته و به طور حیرت آوری بزرگ می باشد. پراکندگی آن زیاد بوده و نسبتا در زاگرس فراوان دیده می شود. بر همین اساس نام لاتین آن از منطقه ایی که در آن رشد یافته گرفته شده است، در دامنه های سنگلاخی کوه ها تا 2600 متر ارتفاع می روید. زمان گلدهی در ماه فروردین و اردیبهشت است. این گونه بومی ایران بوده و در رشته کوههای زاگرس پراکنش دارد. وجود گلبرگ های ارغوانی تیره که در انتها به رنگ زرد می باشند از مهمترین ویژگی های موفولوژیکی گونه محسوب می شود.
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
خشک
دماي مورد نياز
16-18 درجه سانتیگراد
خاک مورد نياز
مکان های صخره ای
|
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
پیاز این گیاه داروی موثری برای دردهای روماتیسمی و دردهای مفصلی و پاک کننده دستگاه کبدی است. البته این گیاه جز داروهای سمی است و مصرف آن باید زیر نظر پزشک باشد. اثر ضد دردی آن به خاطر موادی موسوم به آلکالوئیدهای ایمپریسین و فرتیسین در این گیاه است.
منابع :
بخشي خانيكي غلامرضا, پرسون كارين، 1381، مطالعه كار
گياهان ديگر از همين جنس :
گياهان ديگر از همين خانواده :