Crotalaria longirostrataChipilín که به فارسی چیپیلین نامیده میشود، گیاهی از خانواده بقولات بومی مکزیک و آمریکای مرکزی می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: محیط تاریک رطوبت: کاملا خشک دمای محیط: نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری خاک: خاک های با رطوبت کافی و زهکش دار
دانستنیهای علمی
نام علمي
Crotalaria longirostrata
گیاه چیپیلین یکی از گیاهان چندساله از خانواده بقولات می باشد. این گیاه بومی مکزیک و آمریکای مرکزی است.
در نواحی جنوبی مکزیک نظیر چیاپاس، اوزاکا و تاباسکو و همچنین در آمریکای مرکزی بخصوص در السالوادور و گوآتمالا، از برگ های این گیاه به عنوان یک سبزی و نیز در غذاها استفاده می شود.
در ایالات متحده، این گیاه به عنوان یک گیاه مضر و مهلک برای دام ها دسته بندی می شود. این گیاه و بذرهای آن در استرالیا هیچ اهمیت اقتصادی ندارند.
تاکنون نیز ارزش اقتصادی خاصی از بذرهای این گیاه گزارش نشده ولی تحقیقات بر روی روند رشد و پرورش این گیاه در دانشگاه ماساچوست همچنان ادامه دارد.
چیپیلین نیز مانند گیاه مورینگا، در آینده برای استفاده و کشت در سطح وسیع باید مورد مطالعه قرار گیرد.
خصوصیات - معرفی
چیپیلین یکی از گیاهان غلاف دار است که هم به صورت خودرو رشد می کند و هم به صورت اهلی پرورش می یابد. اگر به صورت خودرو در مزارع کشت شود به صورت یک علف هرز تلقی شده و با آن مبارزه می شود. ولی اگر در اطاف خانه ها و به صورت اهلی شده کشت شود، در کشت آن مراقبت های لازم به عمل می آید.
چیپیلین گیاهی است از خانواده بقولات یا نیام داران که عادت رشد افراشته دارد و به حدود 1.5 متر ارتفاع نیز می رسد.
این گیاه دارای برگ های سبز پررنگ و گل های زرد رنگ زیبایی است.
زمانی که غلاف ها گیاه خشک می شوند، از وسط شکافته شده و بذرها روی یک سطح پهن پخش می شوند.
شرایط نگهداری چیپیلین
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری
خاک مورد نياز
خاک های با رطوبت کافی و زهکش دار
|
چیپیلین گیاهی در موطن خود گیاهی چندساله است که در نواحی با آب و هوای معتدل به صورت یکساله رشد می کند.
این گیاه در طول فصول بارانی از ماه مه تا نوامبر به سرعت رشد می کند و تولید برگ هایی می نماید که ارزش خوراکی نیز دارند.
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
برگ های این گیاه در نواحی که بومی آن است به عنوان سبزی در غذاها هم به صورت پخته و هم به صورت خام مصرف می شود. یا اینکه آن را خشک کرده و به عنوان ادویه و طعم دهنده یا رنگ دهنده به غذاها اضافه می کنند.
این برگ ها سرشار از آهن، کلسیم، منیزیم و بتا کاروتن است.
ده گرم از برگ های این گیاه دارای حدود 25 درصد آهن است که برای کودکان یا زنانی که از کمبود آهن رنج می برند، مصرف آن مناسب می باشد.
برگ های خشک شده ی این گیاه حدود 34 درصد پروتئین و 10 درصد فیبر دارد.
این گیاه همچنین به عنوان یکی از تثبیت کننده های نیتروژن بسیار مناسب در مزارع برای باروری خاک ها نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
نحوه تکثیر چیپیلین
تکثیر این گیاه از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد. در آمریکا از نشاکاری برای تکثیر این گیاه استفاده می شود. بدین صورت که پس از کشت بذرها در خزانه، نشاها را در فصل مناسب به زمین اصلی منتقل می کنند.
منابع :
http://en.wikipedia.org/wiki/Crotalaria_longirostrhttp://leafforlife.org/PAGES/CROTALAR.HTMhttps://extension.umass.edu/vegetable/ethnic-crops گياهان ديگر از همين جنس :
گياهان ديگر از همين خانواده :