Agave parryiParry's agave که به فارسی آگاو پری / آگاو گرد نامیده میشود، گیاهی از خانواده مارچوبه بومی آریزونا، نیومکزیکو و مکزیک شمالی می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی خشک دمای محیط: نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری خاک: خاک های زهکش دار با بافت سبک
خصوصیات - معرفی
"آگاو پری" یا "آگاو گِرد" یکی از گیاهان جنس آگاو و از تیره ی مارچوبه (Asparagaceae) می باشد. این گیاه بومی ایالت آریزونا، نیومکزیکو و مکزیک شمالی است. این گونه از آگاو به احترام Chrles C. parry (1823-1890) گیاهپزشک به این نام، نامگذاری شده است.
برگ ها به رنگ سبز مایل به خاکستری بوده و دارای تعدادی خار در حاشیه ی خود می باشند. یکی از روش های تشخیص این گیاهان وجود نقاطی تیره به رنگ های قهوه ای یا سیاه یا تیره تر از رنگ برگ ها، در انتهای برگ می باشد. این برگ ها به تعداد زیاد و به صورت رزت رشد می کنند و در نهایت ساختاری گرد و کروی را برای گیاه ایجاد می کنند.
آگاو پری همیشه سبز بوده و می توان ساقه ی گلدهنده ای به طول حدود یازده فوت تولید کند. این ساقه ها، گل هایی به رنگ زرد روشن تولید می کنند. گیاه پس از تولید گل از بین می رود.
آگاو پری دارای سه واریته به نام های A. parryi var. huachucensis ، A. parryi var. truncata و A. parryi var. couseii است.
![Parry's agave]()
![Parry's agave]()
شرایط نگهداری آگاو پری / آگاو گرد
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
کمی خشک
دماي مورد نياز
نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری
خاک مورد نياز
خاک های زهکش دار با بافت سبک
|
این گیاه به پوسیدگی ریشه حساس است و باید در آبیاری آن دقت شود و از آبیاری بیش از اندازه اجتناب کرد.
خاکی که برای تکثیر آگاو استفاده می شود دارای مقدار زیادی ماسه است.
از نظر نیاز نوری به نور کامل خورشید نیاز دارد.
این گیاه نسبت به خشکی و خاک های کم عمق و صخره ای نیز متحمل است.
خاک باید دارای زهکش کافی باشد. در خاک هایی با زهکش کم و نامناسب، گیاه دچار پوسیدگی ریشه و در نهایت مرگ گیاهچه می شود.
یکی از خصوصیات مهم آگاو پری این است که این گیاه می تواند زمستان های سخت را یه خوبی تحمل کند و زنده بماند. در برخی نواحی گزارش شده که در زمستان هایی با دمای منهای 20 درجه سانتیگراد نیز زنده ماند. اما در این شرایط بهتر است محیط سرد و خشک باشد.
![Agave parryi]()
![Agave parryi]()
نحوه تکثیر آگاو پری / آگاو گرد
تکثیر این گیاهان از طریق کشت بذر و نیز جدا کردن پاجوش ها صورت می گیرد.
بذرها باید در محیطی دارای نور کافی و در ماه آپریل در گلخانه گرم کشت شوند. این بذور معمولاً یک تا دو ماه پس از کشت در دمای 20 درجه سانتیگراد جوانه خواهند زد. گیاهان پس از رفع خطر سرما در اواخر بهار یا اوایل تابستان به فضای سبز یا گلدان های اصلی منتقل می شوند. اگرچه این گیاهان نسبت به سرما مقاوم هستند ولی در سال های اول رشد به خصوص در سال اول باید آنها را در مقابل سرمای زمستان محافظت کرد.
پاجوش ها را می توان در هر زمانی از سال در گلخانه های گرم کشت نمود تا بتوانند به خوبی در خاک مستقر شوند.