گل استاتیس دارای گونه های علفی یک ساله، دو ساله، چندساله و درختچه های خزان دار است. برخی از چندساله ها به سرما مقاوم می باشند. انواع غیر مقاوم آن را در مناطق معتدله به صورت یک ساله پرورش می دهند. آنچه در ایران کاشت می شود از نوع چندساله مقاوم است.بیشترین کاربرد این گل به صورت خشک شده در دسته گل می باشد.
گل های استاتیس دریک سمت خوشه ای که به شکل دم عقرب است قرار دارند و به رنگ های ارغوانی، صورتی، قرمز، آبی، سفید و زرد مشاهده می شود. برگ های این گیاه در سطح زمین قرار داشته و از وسط آن ها یک یا چندین ساقه گل دهنده خارج می شود که این ساقه ها منشعب بوده و به صورت یک نیمکره بالای برگ ها قرار می گیرند. این گل جزء گل های خشک پایدار طبقه بندی می شود و برای حاشیه کاری، تولید گل بریده و کشت گلدانی نیز مناسب است.
بهترین محل برای رشد مطلوب این گیاه مكانی كاملا آفتابی (البته در مكان سایه روشن نیز رشد میکند) و با خاك نسبتاً حاصلخیز و دارای زهكشی خوب میباشد.این گیاه بسیار مقاوم به شرایط مختلف آب و هوایی است.بسیاری از گونه های آن در خاکهای شور ، گچی و قلیایی و در نزدیکی سواحل و همچنین باتلاق های نمکی رشد کرده اند.
از نظر خاک در هر خاک با زه کشی خوب رشد می کند ،ترکیب خاک گلدان شامل مخلوط خاک باغچه به همراه نورب و زهکشی مناسب برای رشد گیاه ایده آل می باشد نیاز آبی آن کم است در فاصله دو آبیاری خاک باید نسبتا خشک شده باشد . با شرایط مختلف دمایی سازگار است ولی برای زود گل دادن به دمای شب 10 -13 درجه سانتی گراد و دمای روز 16 –18 سانتی گراد نیازمند است.
این گیاه با تقسیم بوته و کاشت پیاز و بذر تکثیر می باید .در انواع چند ساله نشاها را می توان به جای اردیبهشت در پاییز به زمین اصلی منتقل نمود تا بوته ای قوی تر داشته باشید.تقسیم بوته فقط در انواع چند ساله امکان پذیر است .بهترین روش افزایش آن استفاده از بذر است. بذر در اواسط اسفند ماه در یک گلخانه خنک یا شاسی سرد کشت می شود. دمای مناسب جهت تندش °C13 –16 مناسب است. پس از یک مرحله جابجایی در اواخر اردیبشهت نشـاءها در هوای آزاد کـشت می شوند. در چندسـاله ها به جـای اردیبهشت در پائیز نشـاء منتقل می شود تا بوته ها در طول زمستان قوی شوند.