کرم برگخوار سبز برنج :
عامل بیماری : naeange aenescens
این پروانه آفت نسبتاً مهم در خاور دور (چین، ژاپن، كره، تایوان و…) است كه بومی ایران نبوده و به نظر می رسد در اوائل دهة 1350به شمال ایران وارد شده است.
زیست شناسی:
زمستان را به صورت شفیره در بین برگها و ساقه های باقیمانده در زمین و همچنین روی بقایای پوستة برنج می گذراند. شفیره ها درست به اندازة شلتوك برنج می باشند و لذا خرمن كوبی ماشینی پس از برداشت باعث مرگ و میر آنها نمی شود.
این شفیره ها همراه شلتوك به انبارهای برنج می روند و گاهی تا برداشت محصول سال بعد در انبار می مانند. در بهار پس از پاشیدن بذر جوانه زدة برنج در خزانه ها، پروانه های نر و ماده ظاهر شده و پس از جفت گیری، پروانه های ماده تخمهای خود را به طور منفرد و یا به صورت دسته ای روی برگ و یا زیر آن می گذارند.
دسته های تخم اكثراً شامل 3-2 تخم می باشند و در بیشتر موارد روی برگهای انتهائی گیاه گذاشته می شوند. تخمها كروی و به شكل میوه انار با خطوط طولی می باشند.
تخم ابتدا زرد رنگ سپس تیره می شود. لاروهای جوان كم تحرك بوده و از پارانشیم رویی برگ تغذیه می كنند و سبب بوجود آمدن لكه های طولی باریك و زرد رنگ می گردند.
لاروهای سنین بالا از حاشیه برگ شروع به تغذیه كرده و از تمام قسمتهای آن به استثنای رگبرگ اصلی تغذیه می نمایند. حالت مفرس به برگ می دهند در حالی كه در تراكم فقط رگبرگ اصلی برگها باقی می ماند. لاروها در هنگاه راه رفتن حركات موجی دارند به همین دلیل آن را “Semilooper” می نامند.
لاروهای سن 5 با چسبانیدن برگها به همدیگر پیله ای ساخته و درون آن به شفیره تبدیل می شوند. این حشره علاوه بر برنج از علفهای سوروف و شال دم نیز تغذیه می نماید و 3 نسل در سال دارد.
کنترل:
سن Andrallus Spinidens از لاروهای این آفت تغذیه می نماید.
مبارزه شیمیایی :
-کارباریل WP85%و2-3 کیلوگرم در هکتار بمحض مشاهده اولین علائم خسارت
- تری کلر فن SP80% و 1 کیلوگرم در هکتار بمحض مشاهده اولین علائم خسارت
- مالاتیون EC 57%و 2 لیتر در هکتار بمحض مشاهده اولین علائم خسارت