برخورد سیستمی :
لگام شناسی ( سیبرنتیک ) عبارتست از کنترل و ارتباط در سیستم هایی که از موجودات زنده و مواد حد فاصل از آنها تشکیل شده باشد.
عناصری که از طریق تأثیر معکوس با یکدیگر در ارتباط باشند ، تولید یک فیدبک را می کنند که دو حالت دارد :
یکی منفی یا بازدارنده و دیگری مثبت یا برهم زننده و از خصوصیات فیدبک منفی اینست که سیستم تا حد قابل ملاحضه ای پایدار می شود. انسان با توجه به شناختهایی که در هر عصر نسبت به طبیعت اطراف خودش دارد و علوم و اکتشافاتی که به آن پی برده سعی کرده پدیده های زیستی را تشبیه یا بیان می کند.
هم اکنون اکثر بوم شناسان مختلف معتقدند که برخورد سیستمی با پدیده های زنده دیگر یک وجه تشبیه نیست بلکه می تواند واقعیات موجود در پدیده های مختلف را تعبیر کند و بر اساس این تعبیرات بتواند الگو برداری کرده آنها را تحت زمام خودش در آورد.
بنابراین پدیده های زیستی تحت پس خورها ( Feed back ) قابل کنترل و توجیه هستند .
کلاً در پدیده های زیستی چند اصل را باید بپذیریم یکی اصل ثبات : بعنوان یک اصل کلیه پدیده ها و فرآیندهایی که در جهان زیستی به وقوع می پیوندند.
تمایل و گرایش به حالت تعادل یا ثبات دارند ولی این ثبات یک ثبات مطلق و تعادل یک تعادل محدود که که در سیستم های بسته فیزیکی مطرح می شود نیست بلکه ثباتی نسبی و جهت دار است و جهت آن سیر در مسیر تکامل است.
پویایی در جهت رسیدن به نظم بیشتر بنابراین یک بحث تعالی که تعالی هدف مشخصی که بتوان آن را در منطقه ای ثابت تصور کرد نیست بلکه مسیری است که تا حیات روی کره زمین است این تعالی بسمت متعالی تر شدن ادامه دارد.