گیاهی است با برگ های تحتانی قاشقی شکل و برگ های فوقانی
سرنیزه ای،. گل ها همواره زرد تا نارنجی رنگ بوده و میوه های فندقی آن خمیده و
قلابی شکل می باشند
.
انتشار جغرافیایی
:
این گیاه خاستگاه مدیترانه دارد ولی در ایران در نقاط
مختلف کشور به عنوان یک گل زینتی کاشته می شود
.
ترکیبات شیمیایی
:
ترکیب شیمیایی موسوم به کالاندولین ،اسید سالیسیک : صمغ و
اسیدهای آلی عمدتاً ترکیبات شیمیایی گل همیشه بهار را تشکیل می دهند
.
قسمت مورد استفاده
:
گل ها و همچنین سرشاخه گل دار گیاه مصرف دارویی دارد
.
اثرات دارویی و طرز استعمال
:
:1.
درمان جوش ها، التهابات و ترک پوست : گل همیشه بهار اثر
فوق العاده ای در درمان برخی از ناراحتی های پوستی همچون ترک پوست، جوش ها و انواع
التهابات پوستی دارد به طوری که امروزه در داروخانه ها عصاره گیاه مذکور تحت عنوان
پماد کالاندولا عرضه می گردد. برای تهیه پماد کالاندولا می توان 4 تا 6 گرم عصاره
گل همیشه بهار را در مقداری کره یا چربی مخلوط نموده و به شکل خارجی در وضع
استعمال نمود
.
:2.
درمان پنبه، زگیل و میخچه : به این منظور برگ تازه
کالاندولا را به شکل ضماد و یا برگ در سرکه خیسانده شده آن را در موضع می دهند
.
:3.
درمان یرقان : 1ـ2 قاشق غذاخوری از گیاه در نیم لیتر آب به
شکل خوراکی در درمان یرقان مؤثر است
.
:4.
پائین آورنده کلسترول خون : دم کرده 30 گرم گل همیشه بهار
در یک لیتر آب اگر تماماً در یک روز مصرف شود پائین آورنده کلسترول خون است
![خواص گل همیشه بهار]( "خواص گل همیشه بهار")
![خواص گل همیشه بهار]( "خواص گل همیشه بهار")